Του Ανδρέα Γ. Δημητρίου
Τίποτε στη ζωή δεν είναι εύκολο. Υπάρχουν στιγμές, και στην προσωπική του κάθε ενός μας, αλλά και της πατρίδας, που είναι δύσκολες. Από τέτοιες στιγμές καθορίζεται, μερικές φορές, ολόκληρη η υπόλοιπη ζωή ενός ανθρώπου ή ενός έθνους. Τέτοιες στιγμές είναι και οι τωρινές.
Πρώτον: Δεν πρέπει να «λύσουμε» το Κυπριακό με τους τούρκικους όρους που σταδιακά αποδεχτήκαμε προσαρμοζόμενοι στις θελήσεις ξένων και της Τουρκίας. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ένα αγκάθι όχι μόνο για την Τουρκία αλλά επίσης για την Αγγλία και μερικούς άλλους. Θυμίζω ότι μετά την υπογραφή των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου και πριν ακόμη παραδοθεί το νέο κράτος στους κατοίκους του η Τουρκία, πιθανώς και με τη βοήθεια της Αγγλίας, έφερε 10.000 όπλα στην Κύπρο για τους Τ/κ για τα μελλοντικά της σχέδια. Θυμίζω επίσης ότι μετά την Τουρκανταρσία, που άρχισε στις 21 Δεκεμβρίου 1963, συγκαλέστηκε πενταμερής διάσκεψη στο Λονδίνο όπου οι Άγγλοι πρότειναν την υποκατάσταση της Κυπριακής Κυβέρνησης από επιτροπή στο Λονδίνο με πρόεδρο Άγγλο και μαζί με τις 10 χιλιάδες στρατεύματα του ΝΑΤΟ που θα εστέλλοντο στην Κύπρο να…«εύρισκαν λύση στο Κυπριακό». Το τραγικό είναι ότι αυτό έγινε αποδεκτό από όλους και τις Κυβερνήσεις τους και απέτυχε γιατί το απέρριψαν οι Έλληνοκύπριοι.
Δηλαδή μερικές μόνο μέρες μετά την έναρξη της Τουρκανταρσίας, ήσαν όλα έτοιμα να διαλύσουν την ΚΔ. Έκτοτε όλα τα σχέδια ήσαν παραλλαγές και ισοδύναμα αυτής της πρώτης απόπειρας που έγινε στο Λονδίνο από 15 Ιανουαρίου μέχρι 2 Φεβρουαρίου 1964. Οι ίδιες προσπάθειες συνεχίζονται μέχρι αυτή τη στιγμή.
Ακόμη και η πειρατική παρούσα ενέργεια της Τουρκίας, που εμποδίζει το τρυπάνι της ΕΝΙ, στρέφεται προς αυτόν τον ίδιο σκοπό. Και στόχο έχει την ΚΔ και την κυριαρχία της, που ούτε η εισβολή δεν κατάφερε να καταργήσει.
Λοιπόν δεν καταργούμε εμείς το κράτος μας που μας το επιβάλλουν άλλοι επειδή αυτό θα ονομαστεί… «λύση». Αφού γνωρίζουμε ότι η Τουρκία ούτε τους Τ/κ θέλει ούτε εμάς. Θέλει να επικυριαρχήσει εξ ολοκλήρου της Κύπρου και εις βάρος των Ε/κ και των Τ/κ.
Καθαρότερα δεν μπορούσε να το πει ο Νταβούτογλου.Και το λέει από το 1956 το κατατεθέν σχέδιο Νιχάτ Ερίμ.
Θα πρέπει να μείνουμε στο κράτος μας και να κάνουμε τέτοιες αλλαγές στο σύνταγμά του που όλοι οι νόμιμοι κάτοικοί του να είναι και κατοχυρωμένοι και ασφαλείς. Είναι δυνατό να δοθούν ακόμη περισσότερα προνόμια προς τους Τ/κ αν αυτό τους αναλογεί. Πρέπει επ’ αυτού να γίνουν βήματα τώρα.
Δεύτερον: Να κάνουμε διεθνή εκστρατεία εναντίον της Τουρκίας για την παράνομη κατοχή του 37% της ΚΔ και ότι ασκεί τρομοκρατία στους συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριους. Χειρότερη από ό,τι στην Τουρκία. Οι Τουρκοκύπριοι τελούν υπό απειλή και ΔΕΝ μπορούν να αποφασίσουν για το συμφέρον το δικό τους. Σέρνονται διαρκώς από την Τουρκία. Να υπενθυμίσουμε ότι αυτό λέει το ομόφωνο ψήφισμα 186 της 4ης Μαρτίου 1964. Γιατί λοιπόν ήταν και ομόφωνο;
Να καταγγείλουμε την Τουρκία ότι θέλει να κλέψει τον πλούτο της Κύπρου για τον εαυτό της και όχι για τους Τ/κ.
Τρίτον: Επιτέλους πλήρη αμυντική θωράκιση σε όλα τα επίπεδα. Να τεθούν επί πλέον φορολογίες αν χρειαστεί, αλλά και να διατεθούν όλα τα κονδύλια που μαζεύτηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια για την Άμυνα. Επιτέλους να γίνει α λ η θ ι ν ή και εμφανής επικαιροποίηση του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος Ελλάδος-Κύπρου και όπου μπορεί, να γίνουν και αμυντικές συμφωνίες με άλλες γειτονικές χώρες. Συμφωνίες ουσίας και σοβαρές που να δεσμεύουν.
Εδώ θυμίζω μόνο το Κομπάνι της Συρίας όπου χίλιοι μαχητές κράτησαν ζωντανή την πόλη τους για ολόκληρους μήνες, παρόλη την πολιορκία από τον ISIS αλλά και την Τουρκία. Και αυτή η μάχη συγκίνησε την ανθρωπότητα και άλλαξε η ροή όλης της ιστορίας της περιοχής. Οι Κούρδοι με αυτή την αντίσταση θα κερδίσουν το δικό τους κράτος μια μέρα.
Δεν μπορούμε να είμαστε καλοπερασάκηδες και να τρώμε και πίνουμε μόνο, σαν τους χοίρους πριν τους σφάξουν.
Τέταρτον: Οι όποιες συνομιλίες να γίνουν αφού τηρηθούν απαραίτητες προϋποθέσεις. Πρώτη: Να αφεθούν ελεύθεροι οι σκλαβωμένοι σήμερα συμπατριώτες μας Τ/κ. Δεύτερη προϋπόθεση: Να μη συνομιλούμε υπό απειλή. Ο τούρκικος κατοχικός στρατός είναι σοβαρή απειλή και για Ε/κ και για Τ/κ. Να αναδείξουμε ότι αυτός είναι ο λόγος της μη εξεύρεσης λύσης. Γιατί μας τρομάζει όλους ο Αττίλας.
Και πέμπτον: Να δείξουμε παντού ότι έχουμε αξιοπρέπεια. Να το αποδείξουμε παντού. Και να χρησιμοποιήσουμε τα πιο έξυπνα μυαλά του Ελληνισμού αλλά και φίλων μας γιατί με έξυπνες κινήσεις πετυχαίνεις πάρα πολλά και αποφεύγεις πολέμους. Να αφήσουμε και τα κόμματα αλλά και το παρελθόν στην άκρη για την ώρα. Να επικεντρωθούμε όλοι να σώσουμε την πατρίδα μας και τον Κυπριακό Ελληνισμό από τον αφανισμό. Μετά έχουμε χρόνο για τα υπόλοιπα.
Να ενθυμούμεθα πάντα ότι η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται για τους Τ/κ.
Το μόνο της ενδιαφέρον είναι η γεωστρατηγική, η γεωπολιτική, η γεωοικονομική και κυρίως η γεωενεργειακή υπεραξία της Κύπρου. Αυτά τα γενικά για την ώρα.
