29.4.2018
του Άριστου Μιχαηλίδη
Πώς καταφέρνουμε να τα διαστρεβλώνουμε όλα. Ακόμα κι εκείνα που έχουν διεθνή πρότυπα, δοκιμασμένα και δεν χρειάζεται να κουραζόμαστε για να ανακαλύψουμε την πατέντα. Δίνουμε σε όλα ένα κυπριακό άγγιγμα και στο τέλος δεν μπορούμε να καταλάβουμε ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος. Από τα κορυφαία μας μέχρι τα ευτελή μας. Από την ομοσπονδία μέχρι το έγκλημα. Από την πολιτική ισότητα μέχρι την ανάποδη οδήγησή μας.
Τόσα χρόνια συζητούμε για την ομοσπονδιακή μας λύση, τόσα χρόνια μας διδάσκουν οι ηγέτες μας τι εστί ομοσπονδία κι όταν τους ρωτάς πού αλλού υπάρχει τέτοιο πολίτευμα για να δούμε και στην πράξη πώς λειτουργεί, σου λένε: μα το δικό μας θα έχει τις δικές του ιδιαιτερότητας. Και γιατί να έχει ιδιαιτερότητες, δηλαδή; Έχουμε εμείς κάτι ιδιαίτερο σαν άνθρωποι και δημοκρατικοί πολίτες για να έχει και το πολίτευμά μας; Είναι φαίνεται το κυπριακό άγγιγμα, ο κυπριακός εγκέφαλος που λειτουργεί κάπως περίεργα, πιο έξυπνα από τους άλλους λαούς, πιο ανάποδα. Για να πάθουμε σοκ όταν στο τέλος ανακαλύψουμε ότι δεν είναι την ομοσπονδία που συζητούσαμε, αλλά τη συνομοσπονδία. Μπορεί να είναι κι αυτό ένα πολίτευμα δοκιμασμένο, αλλά γιατί δεν το λέμε με το όνομά του; Για να εξυπηρετεί τα όνειρά μας; Αποδεχτήκαμε, λέει, την πολιτική ισότητα ως ιστορική υπέρβαση για να ικανοποιήσουμε τους Τουρκοκύπριους και να τους πείσουμε ότι δεν τους βλέπουμε σαν μειονότητα, αλλά επειδή δεν τους αρκεί αυτό κι εμείς δεν θέλουμε να τους πληγώσουμε και να χάσουμε τη λύση που όλο έρχεται και χάνεται, στην πορεία και στην πράξη αποδεχόμαστε την αριθμητική ισότητα. Ότι δηλαδή το 80% ενός πληθυσμού ισούται με το 18%. Ότι το 18% σε ένα κράτος έχει το δικαίωμα να κυβερνά, να αποφασίζει για το σύνολο. Να αποφασίζει εκ μέρους της Τουρκίας, φυσικά, που αν την βάλεις δίπλα από το δικό μας 80% όπως και να το κάνεις είναι πλειοψηφία με γιγαντιαία διαφορά. Κυπριακό άγγιγμα κι αυτό. Όπως λέμε το άγγιγμα του χρόνου, το άγγιγμα του Μίδα… ε, αυτό είναι το άγγιγμα του Κυπραίου. Κάνει τα πάντα πιο δικά του, πιο υποφερτά, πιο δικαιολογημένα.
Πανηγύριζαν, ας πούμε, οι ηγέτες μας ότι πέτυχαν το ακατόρθωτο όταν η διεθνής κοινότητα αποδέχτηκε πως η διαδικασία λύσης είναι κυπριακής ιδιοκτησίας. Και τώρα δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί κάνει εκθέσεις ο Γενικός Γραμματέας και ρίχνει ευθύνες μόνο στους Κυπρίους ηγέτες για τα αδιέξοδα. Έχουμε αφαιρέσει μόνοι μας από το κάδρο το κύριο μέρος του προβλήματος, την Τουρκία, και μας πειράζει που την αφαιρούν και οι άλλοι. Μας αναγνωρίζουν, όμως, την κυπριακής ιδιοκτησίας λύση! Πανηγύριζαν οι κοντόφθαλμοι ηγέτες μας και οι στενοκέφαλοι οπαδοί τους (αυτοί, που δεν χρησιμοποιούν το δικό τους μυαλό όταν σκέφτονται). Κι ας ξέρουμε όλοι ότι στην άλλη πλευρά της κυπριακής ιδιοκτησίας είναι τα ανδρείκελα της Άγκυρας, και δεν κάνουν τίποτε αν δεν τους δώσει οδηγίες η Τουρκία.
Τους λες τους αθεόφοβους για τις τουριστικές επισκέψεις στα κατεχόμενα και τα λεφτά που δίνουν οι Ελληνοκύπριοι, για τις σφαίρες που τους απειλούν και σου λένε, σαν να ανακάλυψαν το φως: Μα, οι Τουρκοκύπριοι ξοδεύουν περισσότερα όταν έρχονται απ’ εδώ. Εδώ κι αν είναι το κυπριακό άγγιγμα! Αντί το πρόβλημα να είναι η συμπεριφορά σου απέναντι στην κατοχή της πατρίδας σου, είναι το ποιος ξοδεύει περισσότερα στην άλλη πλευρά. Δεν είναι μοναδικό φαινόμενο; Να κάνεις τις διακοπές σου στα ξενοδοχεία που έκλεψαν από τους συμπατριώτες σου; Στα σπίτια που κατέχουν παράνομα αφού ξεσπίτωσαν τους ιδιοκτήτες τους; Υπάρχει άλλος λαός στον πλανήτη με τέτοια συμπεριφορά;
Αλλά, τι να λέμε και να τα ξαναλέμε. Δεν βλέπεις τι γίνεται γύρω σου; Ποιος ασχολείται μ’ αυτά, επειδή εμείς νομίζουμε ότι πρέπει να ασχολείται όλος ο κόσμος! Εδώ, ανακαλύψαμε το Facebook κι αντί να το κάνουμε βήμα επικοινωνίας, το κάναμε βήμα ανοησίας. Και φαντασίας. Έσφαξαν δυο ανθρώπους μέσα στο σπίτι τους κι ακόμα κι ένας ιερωμένος μπήκε στην ιστοσελίδα μου κι έγραφε κατεβατά ενοχοποιώντας ένα παιδί 15 χρόνων, επειδή έτσι έκοψε ο νους του. Κι όλοι οι άλλοι έκαναν σενάρια αρρωστημένης φαντασίας… Άκουσαν αυτό κι έμαθαν το άλλο… Μετράμε πια τη ζωή μας με τα λάικ. Κι όλο γινόμαστε πιο φαντασμένοι, πιο φαντασιόπληκτοι, πιο λάθος. Όλα λάθος.
ΠΗΓΗ:http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/518888/ola-einai-lathos-ena-kypriako-angiga-poy-streblonei-ta-panta
