24/3/2019
της Φανούλας Αργυρού*
Από τις αρχές του 2019 στο Βρετανικό Εθνικό Αρχείο ξεκίνησε μια νέα αποδέσμευση βρετανικών εγγράφων, αλλά, με μια ιδιαιτερότητα.
Οι φάκελοι αυτοί (περίπου 2,000), αποκαλύπτουν και καλύπτουν μια τεράστια μυστική επιχείρηση που λάμβανε χώρα για σχεδόν 30 χρόνια (1948 – 1977) στα άδυτα του Φόρειν Όφις. Κυριολεκτικά μια «βιομηχανία» κατασκευής ψευδών ειδήσεων, «fake news» όπως τιτλοφόρησε την είδηση το Μπι Μπι Σι 18.3.2019, «’Ψεύτικες ειδήσεις’ έστελνε κυβερνητικό τμήμα». (’Fake news’ sent out by government department). Αναλυτικότερα καλύπτουν τις μέρες και νύχτες του λεγόμενου IRD (Information Research Department) εντός του Φόρειν ΄Οφις.
Το IRD -Τμήμα Έρευνας Πληροφοριών – ήταν αποκλειστικά τμήμα του Φόρειν ΄Οφις για περισυλλογή πληροφοριών αλλά όχι μόνον.
Το IRD ήταν το μεγαλύτερο και πιο καλά χρηματοδοτούμενο τμήμα του Φόρειν ΄Οφις μέχρι που «σιωπηρά έκλεισε με διαταγή του Υπουργού Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Dr. David Owen το 1977 μετά από 29χρονη λειτουργία και αυτό έγινε γνωστό το 1978», έγραψε σε άρθρο του ο δημοσιογράφος Ian Cobain στην «Guardian» 24.7.2018 με τίτλο «« Η κυβέρνηση Wilson χρησιμοποίησε μυστικό τμήμα για να δυσφημίσει ηγέτες των συντεχνιών» (Wilson government used secret unit to smear union leaders).
Μυστικό τμήμα προπαγάνδας
Το τμήμα αυτό είχε παραρτήματα σε πάρα πολλές βρετανικές πρεσβείες σε όλο τον κόσμο (περιλαμβανομένης και της Κύπρου) αποτελούσε το «μυστικό προπαγανδιστικό τμήμα του Φόρειν ΄Οφις» και τροφοδοτούσε με παραπλανητικές τις περισσότερες φορές πληροφορίες, ακαδημαϊκούς και δημοσιογράφους του εξωτερικού, αλλά ορισμένες φορές χρησιμοποιούσε και ακαδημαϊκούς και ανταποκριτές εντός του Ηνωμένου Βασιλείου και αναμειγνυόταν και στα εσωτερικά πολιτικά πράγματα του Η.Β.
Σύμφωνα με το βιβλίο « Britain’s Secret Propaganda War 1948 – 1977» των συγγραφέων Paul Lashmar and James Oliver, (οι οποίοι ερευνούσαν για χρόνια την ύπαρξη αυτού του τμήματος) το τμήμα αυτό δημιουργήθηκε το 1948 από την Εργατική Βρετανική Κυβέρνηση και χρηματοδοτήθηκε με μυστικά κονδύλια που παραχωρούνταν για τις Μυστικές Υπηρεσίες (Secret Intelligence Service ΜΙ5 και ΜΙ6). Και επειδή αυτές χρηματοδοτούνται από το λεγόμενο «secret vote» , δηλαδή τα κονδύλια του δημοσίου που παραχωρούνται για τις Μυστικές Υπηρεσίες και δεν γίνονται γνωστά στους Βουλευτές, το IRD δεν ελεγχόταν…
Κατασκεύαζαν σκευωρίες
Ο δημοσιογράφος Paul Lashmar μαζί με μια ομάδα άλλων συναδέλφων του αποκάλυψαν την ύπαρξη του τμήματος αυτού (IRD) το 1978. Δηλαδή ένα χρόνο μετά που με την «διακριτική απόφαση του τότε Υπουργού Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Δρ. David Owen, το 1977 τελικά έκλεισε το τμήμα αυτό». Να συμπληρώσω εδώ, ότι διαχρονικά βρίσκαμε στα έγγραφα που αποδεσμεύονταν κάποιες περιστασιακές αναφορές στο IRD, αλλά πέραν του ότι ήταν ένα τμήμα ξεχωριστό για περισυλλογή πληροφοριών του Φόρειν ΄Οφις, δεν συμπληρωνόταν τίποτα άλλο.
Κάποιες τέτοιες αποδεσμεύσεις έγιναν και το 2018 και από τα περσινά αποδεσμευμένα έγγραφα, που χρησιμοποίησε ο Cobain, βγήκε στην επιφάνεια ότι ο Εργατικός James Callaghan όταν διετέλεσε Υπουργός Εσωτερικών μεταξύ 1967-1970, είχε την προβοκατόρικη ιδέα να ξεκάνει δύο συνδικαλιστές. Πιο συγκεκριμένα είχε πει στον Sir Burke Trend, (Cabinet Secretary), ότι έπρεπε να ενεργούσαν για να έριχναν δύο συνδικαλιστές, τους Jack Jones και Hugh Scanlon. Από όλη εκείνη την σκευωρία μόνο ένα αντίγραφο εγγράφου κρατήθηκε και αυτό ως «μυστικό» και τοποθετήθηκε σε φάκελο του Υπουργικού Γραφείου στο οποίο διατηρούνταν οι δραστηριότητες του IRD… Η σκευωρία εκείνη του James Callaghan δεν έγινε δεκτή από άλλους συναδέλφους τους.
Σημειώνεται, εδώ, ότι ήταν το ίδιο αδίστακτο Εργατικό δίδυμο (Wilson/Callaghan) που όταν ανέλαβε ξανά την εξουσία το 1974 διέπραξε την αιματηρή σκευωρία εις βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δίδοντας το ελεύθερο στον Τούρκο πρωθυπουργό Μπουλέντ Ετσεβίτ στις 17.7.1974 να εισβάλει στην Κύπρο για να διαλύσουν την ΚΔ και να αλλάξουν το στάτους κβο σε δύο κράτη, μέσω της ρατσιστικής βρετανο-τουρκικής δικοινοτικής, διζωνικής, ομοσπονδίας, που για 45 χρόνια προσπαθεί αδίστακτα με κάθε τρόπο το Φόρειν ΄Οφις να επιβάλει. Σήμερα, απαιτώντας μάλιστα να μοιραστούμε και τον θαλάσσιο πλούτο της κυπριακής ΑΟΖ με την Τουρκία… «Επιμένει φιλοτουρκικά ο Άλαν Ντάνκαν για «συνδιαχείριση» του φυσικού αερίου…».(«Ελευθερία» Λονδίνου 13.12.2018) Ο σερ ΄Αλαν Ντάνκαν είναι ο σημερινός κατ΄εξοχή υπεύθυνος για το Κυπριακό στο Φόρειν ΄Οφις.
Είχαν 600 υπαλλήλους!
Οι νέοι φάκελοι που από τις αρχές του 2019 αποδεσμεύονται και χρειάζονται βαθιά και λεπτομερή μελέτη έκαστος, καλύπτουν το αποκορύφωμα των ημερών του IRD τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1960. Όταν το τμήμα αυτό είχε στην υπηρεσία του μεταξύ 400 και 600 υπαλλήλους σύμφωνα με τον Lashmar , με κύρια ασχολία του την κατασκευή ψευδών ειδήσεων, παραπληροφόρησης, πλαστογράφησης με κύριο στόχο τις κομμουνιστικές χώρες για καταπολέμηση του κομμουνισμού, π.χ. στη Βόρειο Κορέα και Ανατολική Γερμανία οι ψευδείς ειδήσεις παράγονταν σε «βιομηχανική» βάση, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα πιο πάνω.
«Μπορεί μια δημοκρατία να εκδίδει μυστικά ψευδή η πλαστογραφημένο υλικό; Όχι. Αν ολοκληρωτικοί διαστρεβλώνουν τα πράγματα… δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να τους ακολουθούμε», δήλωσε ο Lashmar, και έγραψε το Μπι Μπι Σι.
Παράρτημα στην Κύπρο από το 1961
Το διαβόητο αυτό τμήμα του Φόρειν ΄Οφις είχε ιδρύσει παράρτημα και στην Κυπριακή Δημοκρατία το 1961. Το 1964, συνεργάστηκε με το Τμήμα Ψυχολογικών Επιχειρήσεων για να αντιμετωπίσουν τα δικαιολογημένα αντι-βρετανικά αισθήματα του Ελληνισμού. Να θυμίσω εδώ ότι την χρονιά εκείνη είχαν φθάσει στο αποκορύφωμά τους τα ανθελληνικά βρετανικά δημοσιεύματα από ανταποκρίσεις των δημοσιογράφων τους στην Κύπρο αλλά και όχι μόνο.
Π.χ. σε ένα αποδεσμευμένο έγγραφο που είδε η γράφουσα προ πολλού, στις 21 Απριλίου 1964 ο Διοικητής των Βρετανικών Δυνάμεων Κύπρου ζήτησε από το υπ. ΄Αμυνας στο Λονδίνο βοήθεια για την αντιμετώπιση των αντι-βρετανικών αισθημάτων στο νησί. Για ένα καλύτερο βρετανικό πρόσωπο προς τους Κύπριους. Στα χωριά, στις πόλεις και τον κυπριακό Τύπο. «Μια πιθανή μεγάλη συνδρομή μπορεί να γίνει από τα μέλη των ψυχολογικών επιχειρήσεων σε συνεργασία με το προσωπικό του IRD της Βρετανικής Υπάτης Αρμοστείας στη Λευκωσία. Ο στόχος θα είναι η δημοσιοποίηση με έντυπο ή ίσως και στις κυπριακές εφημερίδες ιστοριών καλής θέλησης, ορισμένες εκ των οποίων να χρηματοδοτούνται από τα ταμεία κοινοτικών σχέσεων…» έγραψαν.
Σκοπός βέβαια ήταν η πλύση εγκεφάλου τω Ελλήνων στην Κύπρο, ότι δεν είχαν δίκαιο για όσα καταλόγιζαν στους Βρετανούς και ότι αυτοί ήσαν καλά παιδιά. Η έκθεση για ψυχολογικές επιχειρήσεις στην Κύπρο μεταξύ Φεβρουαρίου και Απριλίου 1964 ετοιμάστηκε τότε από τον Lt. Col. J. W. Forsyth του Κέντρου ψυχολογικών Επιχειρήσεων με ημερομηνία 1.5.1964. Ο Forsyth ηγήθηκε ομάδας που έφθασε στην Κύπρο για το σκοπό αυτό. (Βιβλίο γράφουσας « Διζωνική Εκτέλεση της ΚΔ 1955-2011»).
Χώρια βέβαια οι σκευωρίες και οι ψεύτικες ειδήσεις που διέδιδαν εναντίον των Ελλήνων, όπως π.χ. εκείνη του Βρετανού στρατιωτικού Martin Packard που μας είχε ασύστολα κατηγορήσει ότι είχαμε δολοφονήσει 27 Τουρκοκύπριους στο νοσοκομείο Λευκωσίας και τους κάναμε σκόνη την οποία πετάξαμε σε χωράφια στην Σκυλλούρα. Μια αδίστακτη τουρκική προπαγάνδα που υιοθέτησε τότε ο Packard και πίστεψαν και δικοί μας, και τελικά αναγκάστηκε να αποσύρει στις 3.5.1999 μέσω της «Guardian» και του φίλου του Peter Preston («In a time of massacres, one survivor must be the truth») μετά από πενταετή προσπάθεια της γράφουσας να φανεί η αλήθεια. (Βλέπε «Η αποκάλυψη μιας σκεωρίας» Χαράλαμπου Χαραλαμπίδη «Σημερινή» 19.5.1999).
Ήθελαν να ελέγχουν BBC και Reuters
« Το Σχέδιο Μάρσιαλ, (Marshall Plan) υποστηριζόμενο από ένα συνεταιρισμό Βρετανών και της CIA, αντιμετώπισαν αμείλικτη σοβιετική προπαγάνδα κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και αντιμετώπισαν κρίσεις, στην Ελλάδα, Κύπρο, Κένυα, Χιλή, την Μέση Ανατολή, Ουγγαρία. Το IRD έκανε τόσο καλά τη δουλειά του τροφοδοτώντας τα ΜΜΕ, που συχνά είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις ποίοι ήσαν οι δημοσιογράφοι και ποίοι οι προπαγανδιστές του, πολλοί ήσαν και τα δύο. Οι πόλεμοι δεν κερδίζονται εξ΄ολοκλήρου στα πεδία των μαχών…», έγραψε μια κριτική για το βιβλίο.
Για να τονίσει ότι το IRD διατηρούσε επίσης , όπως το ονόμαζε «Γραφείο για επιχειρήσεις του Μπι Μπι Σι» («BBC Operations Desk»,) το οποίο προμήθευε υλικό για το τμήμα του World Service. Και δεν εξαιρέθηκε ούτε το βρετανικό Reuters. Το 1971 άρχισε να στοχεύει και τα ιρλανδικά ΜΜΕ…
*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
ΠΗΓΗ:ΣΗΜΕΡΙΝΗ (24/3/2019)