29/3/2019
του Άριστου Μιχαηλίδη
«Ας εκμεταλλευτούμε τις ευνοϊκές συνθήκες για επίλυση του Κυπριακού και ας δημιουργήσουμε μια ειρηνική Κύπρο για τα παιδιά μας. Ας μην παρασυρθούμε από τον συναισθηματισμό και τις φοβίες του παρελθόντος. Ας ατενίσουμε το μέλλον με τόλμη και αυτοπεποίθηση. Τώρα είναι η ώρα της λύσης!»
Όχι, δεν τα γράφω εγώ αυτά. Τα έγραφε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος, ο Νίκος Τορναρίτης, στις 12/9/16 και δυσανασχετούσαν όταν τους λέγαμε να μην είναι τόσο αιθεροβάμονες και να οδηγούν τον τόπο σε αδιέξοδα. Τα θυμήθηκα χτες όταν διάβαζα τις απορίες του Μουσταφά Ακιντζί, που βγήκε δημοσίως και ζητούσε να μάθει πόσος είναι ο πληθυσμός στα κατεχόμενα. Είναι ο αρχηγός, υποτίθεται, του κατοχικού καθεστώτος και δεν ξέρει πόσος είναι ο πληθυσμός. Όμως, οι δικοί μας ήξεραν κι έκαναν και συμφωνίες τότε (τις ίδιες μέρες, που παραληρούσαν για την ώρα της λύσης που έφτασε), για το πόσους έποικους θα νομιμοποιήσουν. Χωρίς καν να ξέρουν πόσοι είναι και πόσοι θα μας μείνουν τελικά.
Κι αν πει κανείς ότι το 2016 ήταν τέτοιες οι συνθήκες που μπορεί να ήταν δικαιολογημένο το παραλήρημα, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος τα έλεγε και το 2018, που ήταν αλλιώς οι συνθήκες. «Η λύση του Κυπριακού δεν μπορεί να επέλθει μέσα από κούφια συνθήματα, αφορισμούς, άκαμπτες ιδεολογίες και αόριστους μαξιμαλισμούς. Χρειάζεται πολιτικός ρεαλισμός» (27/5/2018). Χρειάζεται ρεαλισμός πράγματι.
Ιδού τώρα πώς αποκαλύπτεται ο ρεαλισμός και η αισιοδοξία αυτών που μας καθοδηγούν και κάνουν διαπραγματεύσεις εκ μέρους μας, χωρίς να έχουν να δώσουν λογαριασμό σε κανέναν. Ο Μουσταφά Ακιντζί άκουσε την «υπουργό» εσωτερικών, Αϊσεγκιούλ Μπαϊμπάρς, να λέει ότι ο πληθυσμός στα κατεχόμενα είναι 350 χιλιάδες και βγήκε δημοσίως να ζητήσει να μάθει τι γίνεται. Διότι, λέει, όταν έκανε διαπραγματεύσεις ήξερε ότι ο πληθυσμός ήταν 220 χιλιάδες, πώς γίνεται μέσα σε τριάμισι χρόνια να έγιναν 350 χιλιάδες. Εάν προστεθούν, έλεγε, και τα άτομα που διαμένουν «με άδεια», τότε ο αριθμός που παρουσιάζεται είναι 374 χιλιάδες. Επικαλέστηκε και δηλώσεις του «υπουργού οικονομικών», Σερντάρ Ντενκτάς, που μίλησε για 800.000 και διερωτήθηκε εάν υπάρχουν στα κατεχόμενα 400 χιλιάδες άτομα χωρίς «άδεια».
Αλλά, όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διαπραγματευόταν και συμφωνούσε πόσοι έποικοι θα μείνουν τον Οκτώβριο του 2016, ήρθε από τις διαπραγματεύσεις και θριαμβολογούσε. Οι Τουρκοκύπριοι, έλεγε, είναι 155.000, οι μεικτοί γάμοι με τα τέκνα είναι περίπου 25.000, άρα έχουμε 180.000. Συμφωνήθηκε πληθυσμός 220.000, επομένως «σαράντα χιλιάδες, στην ουσία, είναι εκείνοι που νομιμοποιούνται», δηλαδή, οι έποικοι (17/10/2016). Μια το λάδι μια το ξύδι το έκλεισε το ζήτημα. Και να, το χειροκρότημα κι ο ενθουσιασμός των αιθεροβαμόνων, που ακόμα να συνέλθουν και συνεχίζουν να λένε ανοησίες. Αυτή είναι η ρεαλιστική διαπραγμάτευση που έγινε. Και σήμερα αποδεικνύεται μια μεγάλη απάτη, που ούτε ο ίδιος ο Ακιντζί δεν την κρύβει. Μας έδωσαν αριθμούς και τους αποδεχτήκαμε με κλειστά μάτια, στα κουτουρού, όπως σε όλα. Κι αν καταλήγαμε σε λύση, θα μιλούσαμε για 220.000 πληθυσμό, μαζί και οι 40.000 έποικοι, αλλά μετά την απομάκρυνση από το ταμείο θα ανακαλύπταμε ότι μπορεί να ήταν είτε 374 χιλιάδες, είτε 800 χιλιάδες. Κι αν πράγματι οι Τουρκοκύπριοι είναι 155 χιλιάδες (κι αυτό το γνωρίζουμε διότι οι περισσότεροι έχουν ταυτότητες και διαβατήρια της Κυπριακής Δημοκρατίας) οι υπόλοιποι είναι έποικοι. Θα κάνουμε συνεταιρικό κράτος με τους έποικους, που σύντομα μπορεί να είναι περισσότεροι και από τους Ελληνοκύπριους. Όμως, αντί να ασχοληθούν με αυτή την πραγματικότητα αυτοί που ανέλαβαν να μας σώσουν, μας έλεγαν ας ατενίσουμε το μέλλον με τόλμη και αυτοπεποίθηση και ας μην παρασυρθούμε από τον συναισθηματισμό και τις φοβίες του παρελθόντος.
Ρεαλισμός θα ήταν να επιμένει ο Πρόεδρος ότι προτού μπει σε διαπραγμάτευση για τη νομιμοποίηση των εποίκων να γίνει ανεξάρτητη απογραφή υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, που ήταν έτοιμα να την αναλάβουν. Όπως και όταν διαπραγματεύεται την οικονομία θα έπρεπε να επιμένει να γίνει έλεγχος των τραπεζών (που είναι «κάπως σαν κατάσταση άγριας Δύσης», όπως έλεγε ο Χάρης Γεωργιάδης στην εφ. Financial Times) από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που επίσης ήταν έτοιμο αλλά δεν δέχτηκε το κατοχικό καθεστώς.
aristosm@phileleftheros.com
ΠΗΓΗ:http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/678459/-as-atenisoyme-to-mellon-me-tolmi-kai-aftopepoithisi
