Ευελπιστώντας ότι η Τουρκία θα κάνει αυτό που αναμένεται…

Print Friendly, PDF & Email

22/8/2019

του   Άριστου Μιχαηλίδη  

Για πολλοστή φορά χθες ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος επαναλάμβανε ότι ευελπιστούμε πως στον δρόμο για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων «θα ανταποκριθεί και η Τουρκία σε αυτό που αναμένεται» και στη δημιουργία «του κατάλληλου κλίματος». Εννοώντας, βεβαίως, τον τερματισμό των παράνομων γεωτρήσεων, όπως το έλεγαν το προηγούμενο διάστημα και που τώρα πια φαίνεται ότι θα το λένε: να ανταποκριθεί σε αυτό που αναμένεται, χωρίς να το κατονομάζουν. Τι αναμένεται είναι άγνωστο. Να το αφήνουμε να αιωρείται και αργότερα… βλέποντας και κάνοντας. Όμως, την ίδια ώρα, ήρθε και η απάντηση της Άγκυρας στην πράξη. Εξήγγειλε νέα παράνομη Navtex σε περιοχές των τεμαχίων 2, 9 και 13 της κυπριακής ΑΟΖ και επάνοδο του τουρκικού σεισμογραφικού «Μπαρμπαρός» για παράνομες σεισμογραφικές έρευνες. Είναι ως να βρισκόμαστε σε δυο παράλληλους κόσμους, άσχετους μεταξύ τους. Αναστασιάδης και Ακιντζί συζητούν με τα Ηνωμένα Έθνη την επιστροφή της Λουτ και την προώθηση επανέναρξης διαπραγματεύσεων και η Τουρκία συνεχίζει να εφαρμόζει τα σχέδιά της ως να μην έχει καμιά σχέση.

Πάντως, μέχρι πρόσφατα ακούγαμε από όλους τους ηγέτες μας, και τους πολιτικούς του ΑΚΕΛ επίσης, ότι η επανέναρξη των συνομιλιών έχει μία μόνο προϋπόθεση: Ότι θα τερματιστούν οι παράνομες γεωτρήσεις της Τουρκίας και θα αποχωρήσουν τα πλοία της από την κυπριακή ΑΟΖ. Τώρα, είναι φανερό ότι αυτή η προϋπόθεση παρακάμπτεται και ετοιμαζόμαστε να περάσουμε κάτω από τον πήχη ως συνήθως. Εμείς θα συνεχίσουμε την προσπάθεια επανέναρξης των συνομιλιών, η διαδικασία προς αυτή την κατεύθυνση έχει ήδη ξεκινήσει και η Τουρκία θα συνεχίσει τον δρόμο της ως να μη συμβαίνει τίποτε. «Τι μπορούμε να κάνουμε;», ρωτούν πολλοί. Και λογικά. Διότι προτάσσουν αυτό που δεν μπορεί να γίνει. Ότι ο άλλος δρόμος εκτός από τις συνομιλίες είναι η στρατιωτική επιλογή για να προστατεύσουμε ένοπλα την κυπριακή ΑΟΖ. Κι αυτό αποκλείεται εκ των πραγμάτων. Όμως, αυτή η λογική έχει αναπόφευκτα συγκεκριμένη συνέπεια: Την παράδοση του κυπριακού κράτους στην Τουρκία. Αυτό είναι μπροστά μας και τίποτε άλλο. Γιατί η Τουρκία πέρασε σε μια νέα φάση: Δεν μεθοδεύει πλέον τον έλεγχο της Κύπρου μέσω μιας διευθέτησης ΔΔΟ ή άλλης. Μεθοδεύει την απόλυτη αμφισβήτηση του κυπριακού κράτους και της κυριαρχίας του, ακόμα και καταλαμβάνοντας θαλάσσιες περιοχές, δηλαδή το τελειωτικό πλήγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας που θα τη μετατρέψει μια και καλή σε εκλιπούσα. Και η λογική, που λέει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο παρά μόνο να συνεχίσουμε να διαπραγματευόμαστε με τον Ακιντζί και τους ανίκανους υποκριτές των Ηνωμένων Εθνών, την ώρα που πραγματοποιείται η τουρκική εισβολή στην ΑΟΖ, είναι πέρα από ορατό ότι δεν οδηγεί σε λύση, παρά μόνο διευκολύνει τα τουρκικά σχέδια. Όπως είναι και ορατή η κατάληξη της πορείας που ξεκίνησε μετά από τη συνάντηση Αναστασιάδη – Ακιντζί στις 9 Αυγούστου. Θα φτάσουν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και εκεί θα βρουν πάνω στο τραπέζι το φυσικό αέριο, την κοινή επιτροπή διαχείρισης, τον διαμοιρασμό των κερδών, αλλά και τις τουρκικές διεκδικήσεις. Και φυσικά, ο Πρόεδρος δεν θα μπορεί να κάνει πίσω άμα φτάσει ώς εκεί, γιατί θα κατηγορηθεί απευθείας από τον Γενικό Γραμματέα και αναγκαστικά θα αρχίσει να διαπραγματεύεται τους όρους της Τουρκίας για το φυσικό αέριο, αντί την αποχώρηση του κατοχικού στρατού και την απελευθέρωση της Κύπρου.

«Και τι να κάνουμε, να μην πάμε σε συνομιλίες;», ρωτούν οι επιτήδειοι. Ναι, να μην πάμε σε συνομιλίες υπό αυτούς τους όρους. Αν το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών έφτασε στο σημείο να δηλώνει ότι «μόνο η Κυπριακή Δημοκρατία, ενεργώντας μέσω της Κυβέρνησής της, μπορεί να συναινέσει σε δραστηριότητες όπως οι γεωτρήσεις εντός των χωρικών της υδάτων» και ότι παροτρύνουμε «τις τουρκικές Αρχές να τερματίσουν αμέσως τις παράνομες δραστηριότητες και να απομακρύνουν το Γιαβούζ από τα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας» κάτι σημαίνει. Και δεν πρέπει να αγνοηθεί. Δεν θα λυθεί το πρόβλημά μας με τέτοιες δηλώσεις, όμως αυτή είναι η μόνη επιλογή μας: Να προσπαθήσουμε να ενισχύσουμε αυτές τις αντιδράσεις. Μαζί και τις κυρώσεις της ΕΕ. Μέχρι να αντιληφθούν οι ανισόρροποι της Άγκυρας ότι έχουν συμφέρον να συνεργαστούν παρά να κάνουν τους πειρατές. Αν δεν έχουμε ούτε την υπομονή ούτε την ικανότητα, ας παραδοθούμε, τι άλλο μας απομένει!

ΠΗΓΗ:http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/765677/evelpistontas-oti-i-toyrkia-tha-kanei-afto-poy-anamenetai