27.09.2019 10:12
του Ανδρέα Σ. Αγγελίδη*
Ιδού προτείνουμε λύση την οποία κατά το δημοψήφισμα του 2004 ο λαός κυρίαρχα την απέρριψε. Λύση διζωνική δικοινοτική που ήταν η επιθυμία ή επιδίωξη της Τουρκίας πριν από πολλά χρόνια. Μορφή λύσης που δεν φαίνεται από την απάντηση του κου Τσαβούτογλου να γίνεται αποδεκτή (στο διάδρομο τουλάχιστον του μεγάρου του ΟΗΕ).
Τούτο μάλιστα ως συνέχεια της αναφοράς του ιδίου ότι, τους προτάθηκε λύση δύο κρατών, που όμως είναι άξιον απορίας γιατί δεν τη δέχθηκε η Τουρκία, αν πραγματικά υπήρξε μια τέτοια πρόταση. Στάση που αποκαλύπτει για μια ακόμη φορά ότι, η Τουρκία αποβλέπει στο να επικυριαρχήσει σ’ ολόκληρη τη Κύπρο.
Εμείς υποχωρούμε, πρόσθετα προς τις τόσες άλλες υποχωρήσεις μας από το 1977 και η Τουρκία αναμένει. Δεν ικανοποιείται με ότι της παραχωρήσαμε στη διαδρομή των 45 ετών και ενώ είναι η χώρα που παραβίασε και συνεχίζει να παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Μεθοδεύει μάλιστα κατά της ΑΟΖ, προετοιμάζει νέο πλήγμα στη πόλη της Αμμοχώστου και αναμένει νέα δικά μας λάθη. Και ιδού υπήρξε, ενώ οι όροι που αναμένει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ να συμφωνηθούν για έναρξη των συνομιλιών, που καταγράφηκαν στην τότε πενταμερή διάσκεψη με τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Κραν Μοντανά και ενώ δεν περιελαμβάνετο η συμφωνία Αναστασιάδη – Έρογλου του Φεβράρη του 2014, υποχρεωθήκαμε να την συμπεριλάβουμε τώρα, στην προσπάθεια για καθορισμό των όρων με τη βοήθεια της κας Λουτ.
Όμως η συμφωνία εκείνη του 2014 επικρίθηκε από κόμματα εντός και εκτός του Εθνικού Συμβουλίου και συνεπώς δεν εχρειάζετο να εμφανιστεί τώρα, χωρίς αιτία, στους υπό καθορισμό όρους αφού ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ δεν ζήτησε κάτι τέτοιο. Προφανώς τη ζήτησε η άλλη πλευρά από την άτυπη συνάντηση του Αυγούστου των κ.κ. Αναστασιάδη – Ακκιντζί. Το ζήτησε γιατί διαβλέπει ότι μελλοντικά θα της είναι εξυπηρετική και γιατί πρόσθετα γνώριζε ότι θα συντελέσει στην αναβίωση μιας διαφοράς και αντιπαλότητας μεταξύ των πολιτικών δυνάμενων της πλευράς μας!
Σε μια νέα κρίσιμη φάση, ως η παρούσα, η προσπάθεια ενότητας των δικών μας πολιτικών δυνάμεων, επέβαλλε όπως αποφεύγετο η ανάμειξη οποιουδήποτε θέματος που θα δημιουργούσε εσωτερική αντιπαλότητα. Πολύ περισσότερο αυτής της συμφωνίας, που πέραν από την δεδηλωμένη διαφωνία Κομμάτων υπάρχει άποψη για παράδειγμα πρώην Προέδρου του Ανώτατου Δικαστηρίου που την έχει χαρακτηρίσει σε μελέτη του, ως οδηγούσε σε λύση Συνομοσπονδίας!
Κρισιμότητα που δεν πρέπει να αφεθεί προς αντιμετώπιση μέσα μόνο από τις συνεχείς αντιπαραθέσεις των κόμματατων. Η Κρισιμότητα τώρα απαιτεί την ύψιστη δυνατή ενότητα και συνεπώς πρέπει να εγκαταλείψει την αδιαφορία του ο κυρίαρχος λαός. Απαιτείται η δική του δυναμική συμμετοχή. Ένας λαός που διεκδικεί και μάχεται για το δίκαιο του τόπου του, ενισχύει την πολιτική του ηγεσία ώστε να αγωνιστεί με τη σειρά της για ένα «κανονικό» Κράτος, ως ανέφερε και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, που δικαιούται να υπάρχει και να λειτουργεί στα πλαίσια των αρχών και των αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία και ανήκουμε.
*Δικηγόρος
ΠΗΓΗ:https://www.sigmalive.com/news/opinions_sigmalive/589663/i-palia-epithymia-tis-tourkias-stoxos-tis-plevras-mas
