7/6/2021
γράφει η Ανδρούλα Γκιούρωφ
«Όσο και αν προσπαθούν να τα μπαλώσουν ηγετικά στελέχη του κόμματος με δηλώσεις τους στα ΜΜΕ, παραθέτοντας τις πάγιες θέσεις του ΑΚΕΛ, η ουσία παραμένει. Τέτοια άτομα θέλουν να εκπροσωπούνται στα ανώτατα συλλογικά όργανα όπου λαμβάνονται σοβαρές αποφάσεις»
Είναι άραγε τα απωθημένα ή οι προεκλογικές ανάγκες και σκοπιμότητες που ωθούν κάποιους να υπερβάλλουν εαυτούς ή να αποκρύβουν με μάσκες υποκρισίας τον πραγματικό τους εαυτό και τις ιδεοληψίες τους;
Οι αντιδράσεις και αντιπαραθέσεις που ξέσπασαν εξαιτίας κάποιων κατάπτυστων συνθημάτων, τα οποία ακούστηκαν ή γράφτηκαν από συμμετέχοντες στις κινητοποιήσεις των «ως δαμαί», δεν έχουν αγγίξει την ουσία. Έγιναν η αφορμή να μπει και αυτή η ρητορική στην προεκλογική εκστρατεία των κομμάτων, επιδιώκοντας να αποδείξουν ποιοι είναι οι πραγματικοί πρεσβευτές και προστάτες της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Το μέλος της Κ.Ε., Δρ Νίκος Τριμικλινιώτης, δεν είναι η πρώτη φορά που αποκάλεσε τη νόμιμη Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας «καθεστώς του νότου». Βέβαια το πρώην στέλεχος της ΕΔΕΚ, Δρ Τάκης Χατζηδημητρίου, ήταν ο πρώτος διδάξας, όταν πριν από 17 χρόνια επιτίθετο ανηλεώς εναντίον του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας, Τάσσου Παπαδόπουλου, χαρακτηρίζοντας «ψευδοκράτος του νότου» την Κυπριακή Δημοκρατία. Οι έχοντες μνήμη οφείλουν να θυμούνται. Πόσω μάλλον οι πολιτικοί.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα
Και να θέλουμε, δεν μας αφήνουν ν’ αγιάσουμε. Εκόντες άκοντες επιστρέφουμε πίσω στις κρίσιμες εκείνες μέρες, όταν ο λαός διχάστηκε με τους μειοψηφούντες υπέρ του εκτρωματικού σχεδίου Ανάν να εκτρέπονται και να παρεκτρέπονται, στρέφοντας τα πυρά τους εναντίον της πλειοψηφίας, αλλά κυρίως εναντίον του αείμνηστου, τότε Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου.
Ο τότε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Τάσσος Παπαδόπουλος, με εκείνο το ιστορικό διάγγελμά του -τη Μεγάλη Τετάρτη, 7 Απριλίου 2004- καλούσε τον ελληνικό κυπριακό λαό να απορρίψει το σχέδιο Ανάν στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου με ένα δυνατό ΟΧΙ και να υπερασπιστεί το δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την ιστορία του. Θα μείνει για πάντα στην ιστορία εκείνη η τραγική αναφορά του:
«Παρέλαβα Κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω ‘‘Κοινότητα’’ χωρὶς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτὰ έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών. Έναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της…».
Την επόμενη μέρα ξέσπασαν έντονες αντιδράσεις από τους μειοψηφούντες και μια λυσσαλέα εκστρατεία για την αποδόμησή του. Παρά τον πακτωλό δολαρίων, που διέθεσαν το USAID των ΗΠΑ, κάποια παρακλάδια των Ην. Εθνών, όπως οι UNOPS, και ένα ταμείο που διαχειριζόταν απευθείας ο ίδιος τότε ο Γ.Γ. του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, για «χρηματοδότηση τού ‘‘ναι’’» προκειμένου να πεισθεί ο λαός να αποδεχθεί τη μόνιμη αιχμαλωσία του στην Τουρκία και τον σταδιακό αφανισμό του, δεν το πέτυχαν. Ο λαός υπερασπίστηκε το δίκαιο, την αξιοπρέπειά του και τίμησε την ιστορία του με ένα ηχηρό «όχι», που άφησε άφωνους και αμήχανους ακόμα και εκείνους που τάχατες έλεγαν «όχι» για να τσιμεντώσουν το «ναι».
Τώρα η ιστορία επαναλαμβάνεται πλέον ως φάρσα.
Η σημερινή ηγεσία του ΑΚΕΛ -όπως επισήμανε και ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου- ο οποίος φιλοξένησε και στο σπίτι του τον Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, Άντρο Κυπριανού, έχει αλλάξει.
Και έχει αλλάξει δραματικά, διαγράφοντας συνεδριακές αποφάσεις και καταστατικές πρόνοιες. Όσα ηγετικά στελέχη του κόμματος είχαν ταχθεί εναντίον του σχεδίου Ανάν και έδωσαν μάχες για να μην αποφασιστεί από την ηγεσία του κόμματος η αποδοχή του, εκδιώχθηκαν, διαγράφτηκαν ή αποπέμφθηκαν ώστε να καθαρίσει το «κόμμα» από τους διαφορετικά σκεπτόμενους και όλους εκείνους που αρνούνταν να αφήσουν στο σπίτι τα κεφάλια τους και να παραστούν στα συλλογικά όργανα μόνο με τα χέρια τους για να χειροκροτούν τους «σοφούς» ηγέτες. Το πέτυχαν αναβαθμίζοντας σε ηγετικές θέσεις στελέχη και μέλη του κόμματος που πρωτοστατούσαν τότε υπέρ του σχεδίου Ανάν και διοργάνωναν κινητοποιήσεις. Συγχωρέθηκαν ακόμα και εκείνοι που έσχιζαν τις κομματικές τους ταυτότητες, επειδή δεν υιοθετήθηκε το σχέδιο Ανάν.
Κάποιοι από αυτούς είναι σήμερα μέλη της Κ.Ε., όπως ο Δρ Ν. Τριμικλιώτης, ή είναι υποψήφιοι βουλευτές, όπως η κ. Αργεντούλα Ιωάννου, η οποία ζητούσε από τον Τάσσο Παπαδόπουλο να της επιτρέψει την ψήφο της.
Ο Δρ Νίκος Τριμικλινιώτης είναι καθηγητής Κοινωνιολογίας στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, επικεφαλής της ομάδας εμπειρογνωμόνων για τα θεμελιώδη δικαιώματα στην Κύπρο για τον Οργανισμό της ΕΕ και είναι μέλος των ευρωπαϊκών δικτύων εμπειρογνωμόνων για τη Μετανάστευση και το Άσυλο.
Αυτό όμως δεν του επιτρέπει να αποκαλεί τη νόμιμη Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας «καθεστώς του νότου», ούτε και να διαγράφει τα θεμελιώδη δικαιώματα στην Κύπρο που παραβιάζονται για 47 χρόνια από τον στρατό κατοχής της Τουρκίας.
Παρά τις προσπάθειες ηγετικών στελεχών του ΑΚΕΛ να πείσουν ότι δεν υιοθετούν τις θέσεις Τριμικλινιώτη, δεν νομίζουμε ότι θα του επιβληθούν κυρώσεις, ποινές ή επιπλήξεις για τις απαράδεκτες αναφορές του. Όπως άλλωστε δεν επιβλήθηκαν ποινές ούτε για τον γαμβρό του αείμνηστου Δ. Χριστόφια, κ. Νίκο Μούδουρο (επίσης μέλος της Κ.Ε.), ο οποίος πριν από χρόνια, σε συνέντευξή του στην εφ. ΠΟΛΙΤΗΣ, δήλωνε ότι μετάνιωσε που ψήφισε «όχι» στο δημοψήφισμα, για να εισπράξει τα εύγε από τη Σύνταξη της εν λόγω εφημερίδας. Ούτε και επιβλήθηκαν οποιεσδήποτε κυρώσεις εναντίον της νυν διευθύντριας της Χαραυγής και ΑΣΤΡΑ, βουλευτίνας και ξανά υποψήφιας για την Κερύνεια, κας Ελένης Μαύρου, όταν ηγείτο ομάδας Τουρκοκυπρίων γυναικών έξω από το συνεδριακό κέντρο και φώναζαν υπέρ του σχεδίου Ανάν λίγο πριν από την παγκύπρια συνδιάσκεψη, όπου θα αποφασιζόταν η θέση του κόμματος για την αποδοχή ή όχι του σχεδίου. Ο δε τότε Γ.Γ. της ΕΔΟΝ και νυν εκπρόσωπος Τύπου του ΑΚΕΛ, Στέφανος Στεφάνου, κατηγορούσε με λύσσα όσους υποστήριζαν το όχι.
Και αυτό γιατί όμοιος ομοίω αεί πελάζει. Ή, κατά τη λαϊκή ρήση: Ο όμοιος τον όμοιο και η κοπριά στα λάχανα.
Σήμερα η ηγεσία του ΑΚΕΛ θερίζει ό,τι έσπειρε. Όσο και αν προσπαθούν να τα μπαλώσουν ηγετικά στελέχη του κόμματος με δηλώσεις τους στα ΜΜΕ, παραθέτοντας τις πάγιες θέσεις του ΑΚΕΛ, η ουσία παραμένει. Τέτοια άτομα θέλουν να εκπροσωπούνται στα ανώτατα συλλογικά όργανα όπου λαμβάνονται σοβαρές αποφάσεις.
Όσο για τον Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, έχει την πιο χαμηλή δημοτικότητα απ’ όλους τους άλλους κομματικούς ηγέτες -σύμφωνα με τελευταία δημοσκόπηση του ΡΙΚ- έδειξε ακόμα μια φορά τον νουν του. Αντιτάχθηκε στην παρουσία αγήματος της Εθνικής Φρουράς στους γιορτασμούς της επετείου των 200 χρόνων από την Παλιγγενεσία του 1821. Την ίδια ώρα που η Ρωσία, η Γαλλία, η Αυστραλία και όλες σχεδόν οι χώρες του κόσμου τιμούσαν με μεγαλοπρέπεια και με ειδικά αφιερώματα τη μεγάλη εξέγερση κατά του οθωμανικού ζυγού στην οποία πήρε μέρος και η Κύπρος με σπονδές αίματος.
Έχει και η ηγεσία του ΔΗΚΟ απώλεια μνήμης;
Η ηγεσία του ΔΗΚΟ θα έπρεπε να ήταν ανάμεσα στους πρώτους που θα επέκριναν τους υβριστές της Κυπριακής Δημοκρατίας περί «καθεστώτος του νότου». Ωστόσο, σε τηλεοπτική συζήτηση («Πρωτοσέλιδο» του ΣΙΓΜΑ), ο αντιπρόεδρος του ΔΗΚΟ Μιχάλης Δαμιανού δεν βρήκε λέξη να πει για το κατάπτυστο αυτό σύνθημα, το οποίο έστρεφαν οι υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν κατά του Τάσσου Παπαδόπουλου. Βέβαια, εν όψει του επικείμενου συμπεθεριού με το ΑΚΕΛ, η μνήμη υποβάλλεται σε εκτεταμένες διαλείψεις και επιλεγμένα κενά μνημονικού.
Δεν είναι ψευδαισθήσεις, είναι πεποιθήσεις
Είναι μάταιο να καλούνται να σταματήσουν να έχουν ψευδαισθήσεις όσοι υποστηρίζουν ότι η Τουρκία διαθέτει καλή θέληση και θα έχει εποικοδομητική στάση στο Κυπριακό. Απλά γιατί αυτές είναι οι πεποιθήσεις τους, αυτά πιστεύουν και γι’ αυτά κωπηλατούν. Και το χειρότερο, με ρητορική και θέσεις που υπονομεύουν την κρατική υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας αντί να την ενισχύουν.
Τόσο η ηγεσία του ΑΚΕΛ όσο και η ηγεσία Κινήματος Οικολόγων όφειλαν να καταδικάσουν χωρίς μισόλογα και περιστροφές τις αναφορές των «Ώς δαμαί» περί «κυβέρνησης» ή «καθεστώτος του νότου». Δεν νοείται το Κίνημα Οικολόγων να έχει υποψήφιους βουλευτές με τέτοιες απόψεις και να τους δικαιολογεί. Γιατί η Κυπριακή Βουλή, την οποία θέλουν να εκπροσωπούν, δεν είναι «Βουλή του νότου» αλλά η Βουλή της Κυπριακής Κυβέρνησης.
Πώς να μην επιμένει η Τουρκία;
Το Ερντογανάτο της Τουρκίας, λίγες μόνο εβδομάδες πριν από την πενταμερή διάσκεψη, επιμένει στη λύση δύο κρατών στην Κύπρο.
Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (ΣΕΑ) της Τουρκίας, το οποίο συνήλθε την περασμένη Τρίτη, υπό την προεδρία του Ερντογάν, σε ανακοίνωσή του επιτίθεται εκ νέου στην Ελλάδα και τους Ε/κ. Σύμφωνα με την ανακοίνωσή του, αξιολογήθηκαν οι τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό και δηλώθηκε ότι «κατά τις διαπραγματεύσεις που θα πραγματοποιηθούν την προσεχή περίοδο, αντί των προσεγγίσεων οι οποίες για μισό αιώνα δεν απέδωσαν αποτέλεσμα και που αγνοούν την τ/κ παρουσία, είναι απαραίτητο να τεθούν ολοκληρωμένες και μόνιμες λύσεις που θα λαμβάνουν υπόψη τις πραγματικότητες στο νησί στη βάση δύο ανεξάρτητων κρατών με μόνιμη και περιεκτική λύση και λαμβάνοντας ως θεμέλιό τους το δίκαιο».
Και στις ελεύθερες περιοχές ξυπνούν και πάλι οι εφιάλτες του διχασμού.
ΠΗΓΗ:https://simerini.sigmalive.com/article/2021/4/7/oti-espeire-therizei-e-egesia-tou-akel/