30/8/2023
γράφει η Μαρία Κορυτσά
Αδιαμφισβήτητα και σύμφωνα πάντα με τα διεθνή ψηφίσματα και τα ψηφίσματα των Η.Ε. η τούρκικη εισβολή στη Κύπρο κηρύχθηκε βίαιη και εχθρική. Η τουρκική δημοκρατία στη βόρεια Κύπρο δεν αναγνωρίζεται επίσημα από καμιά άλλη χώρα εκτός από την Τουρκία από την οποία εξαρτάται στρατιωτικά, οικονομικά και πολιτικά. Ο οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών εξακολουθεί να αναγνωρίζει μια κυριαρχία, την κυριαρχία της νόμιμης Κυπριακής Δημοκρατίας σε όλη την επικράτεια του νησιού και έχει κηρύξει την προσπάθεια της Τουρκίας για την απόσχιση της Κύπρου ως παράνομη. Παρ΄ όλα ταύτα, το 1983 η Τουρκία προέβη στην ανακήρυξη των κατεχόμενων εδαφών του νησιού με την ονομασία Τούρκικη δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, κατά παράβαση του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ διαμελίζοντας έτσι την Κυπριακή Δημοκρατία.
Αυτή η αυθαίρετη ανακήρυξη ανεξαρτησίας της λεγόμενης τουρκοκυπριακής δημοκρατίας της βόρειας Κύπρου και η παράνομη και βίαιη αρπαγή του 37% των εδαφών του νησιού το 1974, δεν έγινε δεκτή από κανένα κράτος και ως εκ τούτου τα Ηνωμένα Έθνη καταδίκασαν την ενέργεια αυτή με τα Ψηφίσματα 550/1984 και 541/1983 του Συμβουλίου Ασφαλείας θεωρώντας έτσι την ανακήρυξη αυτή νομικά άκυρη. Στις 13 Μαΐου του 1983 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ενέκρινε το ψήφισμα 37/253 με το οποίο απαίτησε την απόσυρση όλων των κατοχικών στρατευμάτων στην Κύπρο.
Όλες οι προσπάθειες της Τουρκίας για αναγνώριση του ψευδοκράτους απέτυχαν, εφόσον η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ καλεί όλες τις χώρες κράτη μέλη του να μην προβούν σε άμεση ή έμμεση αναγνώριση της βόρειας τουρκοκυπριακής δημοκρατίας. Παράλληλα, την ανακήρυξη του ψευδοκράτους δεν έχει αναγνωρίσει ούτε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το οποίο έχει καταγγείλει την Τουρκία ως υπεύθυνη για τις πράξεις και τις παραλείψεις της (παραβίαση και καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων).
Είναι οφθαλμοφανές και αναγνωρίζεται παγκοσμίως ότι η Τουρκική εισβολή και κατοχή της Κύπρου το 1974, τα τούρκικα στρατεύματα στη Κύπρο, ο εποικισμός, η βιαιότητες των τούρκων εναντίον των ελληνοκύπριων του νησιού, οι σφαγές, οι βιασμοί του άμαχου πληθυσμού, η καταστροφή των αρχαίων ελληνικών μνημείων και των ορθόδοξων θρησκευτικών μνημείων της χώρας και οι προσπάθειες εποικισμού και βεβήλωσης του νησιού θεωρούνται εγκλήματα πολέμου και το λιγότερο πράξεις παράνομες βάρβαρες και εχθρικές.
Στον αντίποδα εδώ και 49 χρόνια η τούρκικη πολιτική γραμμή προσπαθεί να διαστρεβλώσει τα γεγονότα όπως διαδραματίστηκαν το 1974 και να παραποιήσει την ιστορία. Με πρόσχημα την δήθεν καταπίεση των τουρκοκυπρίων από τους ελληνοκύπριους, η Τουρκία βρίσκει έδαφος για να εφαρμόζει την επεκτατική πολιτική όπως εφαρμόζει ανέκαθεν τις επιθέσεις της, κατακτήσεις και σφαγές γειτονικών λαών. Η Τουρκία υποστηρίζει πως η τουρκοκυπριακή πλευρά οδηγήθηκε στην ανακήρυξη της τουρκοκυπριακής δημοκρατίας εξαιτίας των αξιώσεων της ελληνοκυπριακής πλευράς για κυριαρχία σε ολόκληρο το νησί. Υποστηρίζουν δε, τούρκοι αναλυτές ότι ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι κάλεσαν την Τουρκία ως εγγυήτρια δύναμη να έρθει στη Κύπρο να προστατεύσει τον λαό και ότι τα τούρκικα στρατεύματα δεν ήρθαν ως κατακτητές αλλά ως «διασώστες» στο νησί. Η τούρκικη προπαγάνδα έχει ξεπεράσει κάθε όριο επιστημονικής φαντασίας. Με πρόσχημα τη δήθεν απομόνωση των τουρκοκυπρίων ανυψώνουν το λάβαρο της διαστρέβλωσης της αλήθειας και των πραγματικών γεγονότων, και κατά συνέπεια η Τουρκία προβαίνει υποχθόνια στην υλοποίηση των σχεδίων της, την επεκτατική στρατηγική στα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ας υπογραμμίσουμε για ακόμα μια φορά πως η βαθύτερη αιτία της αυξημένης τουρκικής πίεσης στην Κύπρο δεν είναι πολιτισμική ούτε ιδιαίτερα πολιτική. Ουσιαστικά, έγκειται στη συνεχή διεύρυνση του οράματος της Τουρκίας για την επανασύσταση μιας ισχυρής οθωμανικής αυτοκρατορίας της, όπως αυτή εκφράζεται με το «στρατηγικό βάθος» και την «ονειρεμένη Γαλάζια Πατρίδα».
Σύμμαχος της Τουρκίας και του ψευδοκράτους δυστυχώς είναι το πέρασμα του χρόνου. Μέσα από την επιμόρφωση των θεμάτων ιστορίας διδάσκουν μέσα από τα δικά τους σχολικά εκπαιδευτικά βιβλία και μέσα από τα δικά τους συγγράμματα τα τεράστια ψέματα και τις στημένες προπαγάνδες της τούρκικης πολιτικής. Εκθέτουν επισήμως την προπαγανδιστική τους εκστρατεία με οποιονδήποτε τρόπο. Δημιουργούν προβοκάτσια με προκλητικές δόλιες ενέργειες, που αποσκοπούν στο να στρέψουν την κοινή γνώμη εναντίον της ελληνοκυπριακής πλευράς.
Το πλέον λυπηρό και ανησυχητικό το οποίο παρατηρείται είναι η παραπληροφόρηση ως προς το γεγονός ότι ο νεότερος ελληνοκυπριακός πληθυσμός ο οποίος ημιτελώς διδάσκεται την ιστορία του 1974 ή διδάσκεται ελάχιστα τείνει να έχει αμφιβολίες και πολλά ερωτηματικά για τους πραγματικούς υπευθύνους της τουρκικής εισβολής και κατοχής του 1974.
Την ίδια ώρα γίνεται μια αλόγιστη προσπάθεια αλλοίωσης της πληθυσμιακής ισορροπίας της κατεχομένης Κύπρου, οι αρχές της τουρκοκυπριακής πλευράς ξεπουλούν τα σπίτια και τις περιουσίες των ελληνοκυπρίων προσφύγων. Ο τουρκικές αρχές μεταφέρουν σε συνεχή βάση μεγάλο αριθμό τούρκων εποίκων από τις ανατολικές επαρχίες της Τουρκίας και τους εγκαθιστούν στα σπίτια και τις περιουσίες των ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα. Εκτιμάται δε, ότι σήμερα οι έποικοι υπερτερούν κατά πολύ των γηγενών τουρκοκυπρίων.
Στρατηγική πολιτική της Τουρκίας για την τουρκοποίηση του νησιού είναι η συνεχής αλλοίωση του χαρακτήρα των κατεχόμενων περιοχών. Η Τουρκία αδίστακτα έχει καταστρέψει και λεηλατήσει ελληνοχριστιανικά μνημεία χιλιάδων ετών και αρχαιολογικά μνημεία, πολιτιστικούς θησαυρούς, αρχαία και σύγχρονα σύμβολα. Η μεθοδική τακτική της είναι να καταστρέψει οτιδήποτε θυμίζει γη ελληνική και κατ΄ επέκταση να πετύχει την αλλοίωση του χαρακτήρα των κατεχομένων περιοχών. Η βεβήλωση ιστορικών μνημείων από τις τούρκικες δυνάμεις είναι τραγική. Ένα από τα παράδειγμα είναι η κατεδάφιση του νεολιθικού οικισμού στο Ακρωτήρι, η επιδίωξη αλλοτρίωσης του Αποστόλου Ανδρέα-μοναστήρι στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο, παρά το γεγονός ότι το μέρος αυτό έχει κηρυχθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία ως Αρχαίο Μνημείο. Ανυπολόγιστος αριθμός καταστράφηκε, και αυθαίρετα οι τουρκικές αρχές προχώρησαν στην αλλαγή των ονομάτων περιοχών, χωριών και πόλεων που είχαν παραμείνει αναλλοίωτα για εκατοντάδες τώρα χρόνια και τα οποία καταδείκνυαν την ύπαρξη και τη συνέχεια του σύγχρονου και παλιού ελληνοκυπριακού πολιτισμού.
Ονομάζω την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς στην κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο στυγερό έγκλημα.
Περισσότερες από 500 εκκλησίες, μοναστήρια και ξωκλήσια έχουν βεβηλωθεί, νεκροταφεία έχουν ισοπεδωθεί, εκκλησίες έχουν μετατραπεί σε τζαμιά ή χρησιμοποιούνται από τον τουρκικό στρατό ως κοιτώνες, αχυρώνες και αποθήκες. Επιπρόσθετα τεράστιος αριθμός καλλιτεχνικών θησαυρών έχουν κλαπεί από μουσεία κι έχει πωληθεί στο εξωτερικό έναντι μυθικών χρηματικών ποσών.
Αποδεικνύεται σαφώς ότι η Τουρκία και το κατοχικό καθεστώς ακολουθούν πολιτική «εκτουρκισμού» των κατεχόμενων εδαφών της Κύπρου, προσπαθώντας μεθοδικά να καταστρέψουν την ελληνοκυπριακή πολιτιστική κληρονομιά 11.000 χρόνων. Παράλληλα, η προπαγανδιστική πολιτική της Τουρκίας δεν έχει έλεος ούτε και τέλος. Ανήμπορη η ελληνική πλευρά εξασφαλίζει ψηφίσματα και διατάγματα από τη διεθνή κοινότητα που ποτέ δεν εφαρμόζονται και ούτε εκτελούνται. Καταλήγουν στα συρτάρια, θέματα προς συζήτηση στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, πρώτη είδηση και «υλικό» στα δελτία ειδήσεων των 8:00 για να επαναλαμβανόμαστε. Δυστυχώς, ωμά και ρεαλιστικά αυτή είναι η πραγματικότητα.
ΠΗΓΗ:https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1374818/i-propagandistiki-stratigiki-tis-tourkias-gia-ektourkismo-tis-kiprou-den-echi-telos-oute-ke-eleos/