Ο Τρίτος Αττίλας δείχνει τα δόντια του και μας την έχει στημένη

3/9/2023

γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης*

-Πληροφορίες για συνθήκες αποσταθεροποίησης με εμπλοκή τζιχαντιστών του Ερντογάν και άλλων φανατικών μουσουλμάνων

-Πώς επιδιώκουν να εμπλέξουν με προβοκάτσιες Ελληνοκυπρίους για να καταλογίσουν ευθύνες διεθνώς σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και να δημιουργήσουν συνθήκες αντιπαράθεσης με τους ξένους και μεταξύ των Ε/κ

-Γιατί δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα που φτιάχνει η Τουρκία

-Σύσκεψη για το δίκτυο διακινητών… με απελάσεις

-Από τον υπόκοσμο ώς τον θρησκευτικό φανατισμό

Η λογική του «Dar al Harb» και «Dar al Ιslam»

Τα επεισόδια στη Χλώρακα είναι η κορυφή του παγόβουνου ενός μεταναστευτικού προβλήματος, μιας νέας εισβολής και ενός Τρίτου Αττίλα, όπως τον είχαμε αναδείξει πριν από πέντε χρόνια, το 2018, από αυτές τις στήλες μέσα από στοιχεία. Τότε οι αιτητές ασύλου ήταν 7.761 και το 2022 έφτασαν τις 21.565. Από το 2015, όταν οι αιτητές ασύλου ήταν 2.253, ώς το 2022, η αύξηση είναι, με βάση τα επίσημα στοιχεία του κράτους, της τάξης του 490%.

Οι στόχοι της αποσταθεροποίησης

Σήμερα όπως πληροφορούμαστε -είναι μάλιστα εις γνώσιν των Αρχών- ο Τρίτος Αττίλας μάς την έχει στημένη επί τη βάσει στρατηγικού σχεδιασμού, στον οποίο εμπλέκεται η Τουρκία, της οποίας στόχος είναι ένας νέος εποικισμός, μέσω του μεταναστευτικού, η δημογραφική αλλοίωση και η δημιουργία συνθηκών πολιτικής αποσταθεροποίησης. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του κράτους, το 95% των αιτητών ασύλου προέρχονται από την Τουρκία, μέσω κατεχομένων και «νεκρής ζώνης», και το άλλο 5% προέρχεται μέσω θαλάσσης από Τουρκία, Συρία και Λίβανο. Ο σχεδιασμός προβλέπει προκλήσεις από πυρήνες φανατικών μουσουλμάνων. Κάποιοι εξ αυτών συνδέονται με τον στρατό των Σύρων τζιχαντιστών, που δημιούργησε ο Ερντογάν στη Συρία. Απώτερος στόχος των προκλήσεών τους είναι η ανταπόδοση από ημετέρους για να προκύψει αναταραχή και ως εκ τούτου:

1.Να φορτωθούν οι Ελληνοκύπριοι και η Κυπριακή Δημοκρατία ευθύνη για έκτροπα σε διεθνές επίπεδο.

2.Να έχει ευκαιρία η Τουρκία για να κατηγορεί την Κυπριακή Δημοκρατία και να μπορεί να δικαιολογεί τις απειλές της.

3.Να πυροδοτηθούν προβλήματα μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και ισλαμικών κρατών για έλλειψη σεβασμού έναντι των μουσουλμάνων.

4.Να προκληθούν εμφυλιακές καταστάσεις μεταξύ των Ελλήνων της Κύπρου, δηλαδή στη βάση μιας μανιχαϊστικής αντίληψης – καλού και κακού – μεταξύ αυτών που υποστηρίζουν τους ξένους και εκείνων που είναι εναντίον.

5.Να προσελκύσουν οι ακραίοι εν Κύπρω Σύροι με το μέρος τους τούς φιλήσυχους ομοεθνείς τους, που δεν σκέφτονται ακόμη κατά τον ίδιο τρόπο, υπό το πρόσχημα ότι κινδυνεύουν από τους Ελληνοκυπρίους. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να είναι ενωμένοι έναντι του «κοινού εχθρού» για να δράσουν ακόμη και δυναμικά εάν χρειαστεί είτε σε βάρος περιουσιών είτε σε βάρος πολιτών με στοχευμένα ή ακόμη και με τυφλά κτυπήματα.

6.Να πληγεί η οικονομία ειδικώς μέσω του τουρισμού λόγω συνθηκών ανασφάλειας. Διότι οι εικόνες και τα μηνύματα θα μεταδοθούν τάχιστα και με προπαγανδιστικό τρόπο.

Ακραίοι πυρήνες και πράκτορες

Όπως συναφώς πληροφορούμαστε:

Α) Υπάρχουν πλέον πυρήνες ακραίων στοιχείων και δη φανατικών μουσουλμάνων, όχι μόνο στη Χλώρακα, αλλά και σε άλλες πόλεις της Κύπρου.

Β) Τα ακραία αυτά στοιχεία, κυρίως από τη Συρία, έχουν γίνει αντιληπτά λόγω του τρόπου ομιλίας και προφοράς, που προδίδει ότι προέρχονται από περιοχές οι οποίες ήταν κάτω από τον έλεγχο της ISIS και άλλων συναφών τρομοκρατικών ομάδων που έδρασαν στην περιοχή του Ιντλίπ. Είναι κυρίως νεαρής ηλικίας και δεν δικαιολογείται η παρουσία τους στο νησί ως μεταναστών. Σύμφωνα με τον διεθνούς φήμης Γάλλο Ισλαμολόγο, Gilles Kepel, πρόκειται για Σύρους τζιχαντιστές, που έγιναν μισθοφόροι του τουρκικού στρατού και συμμετείχαν στις εκκαθαρίσεις των Κούρδων στην περιοχή. Αυτοί οι Σύροι μισθοφόροι αποτελούν έναν «Διεθνή Σύγχρονο Τζιχαντισμό» υπό τις διαταγές του «Χαλίφη Ερντογάν», ο οποίος χρησιμοποιεί τον στρατό αυτό στη Λιβύη και άλλου. Κουρδικές Οργανώσεις έχουν ήδη δώσει πληροφορίες για την παρουσία στην Κύπρο Σύρων από τον Ιντλίπ προς τις Αρχές.

Γ) Τα ακραία αυτά στοιχεία εμπλέκονται με τον υπόκοσμο και το γεγονός αυτό προκαλεί μεγαλύτερη ανησυχία, διότι συσχετίζονται και με ημεδαπά εγκληματικά στοιχεία, που «δεν έχουν πατρίδα» και μπορούν να ενεργήσουν στη βάση των δικών τους παράνομων συμφερόντων. Κάποιοι εξ αυτών έχουν επαφές με τα κατεχόμενα για να προωθήσουν συνθήκες αποσταθεροποίησης προκαλώντας τους Ελληνοκυπρίους κατά τρόπον ώστε να αντιδράσουν και να εμφανιστεί το όποιο γεγονός, όπως συνέβη και στη Χλώρακα, ως μορφή ρατσισμού και αδικαιολόγητης επίθεσης των Ελλήνων της Κύπρου σε βάρος των Σύρων και δη Μουσουλμάνων, τους οποίους ο ισλαμικός κόσμος και η Τουρκία πρώτη θα πρέπει να υπερασπιστούν, στρεφόμενοι εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Προβοκάτσιες

Οι τρόποι με τους οποίους μπορούν να δημιουργηθούν συνθήκες αποσταθεροποίησης είναι, μεταξύ άλλων, οι εξής:

  • Προβοκατόρικες ενέργειες σε χώρους λατρείας των μουσουλμάνων για να δοθεί η ευκαιρία αντίδρασης από τους ξένους που βρίσκονται στην Κύπρο, από την Τουρκία και άλλες ισλαμικές χώρες, ακόμη και μεταφορά του θέματος στην ΕΕ.
  • Αθέατες αλλά ουσιαστικές προκλητικές δράσεις και απειλές, που θα είναι δυνατό να οδηγήσουν σε οργανωμένα αντίποινα από Ελληνοκυπρίους, οι οποίοι θα εμφανιστούν ως επιτιθέμενοι, δίνοντας και πάλι την ευκαιρία στην Τουρκία να αντιδράσει ποικιλοτρόπως. Προς αυτήν την κατεύθυνση μπορεί να γίνει εργαλειοποίηση: α) Εκείνων που θα δράσουν οργανωμένα. β) Εκείνων, που, ούτως άλλως, ΜΚΟ ή πολιτικά κόμματα θα καταδικάσουν και μέσω αυτών θα δοθεί πολιτική νομιμοποίηση, ανεξαρτήτως εάν ήταν προβοκατόρικη ενέργεια ή όχι. Ή εάν ήταν ακόμη και στημένη παγίδα.

Νούμερα, κακοποιοί και δίκτυα

Το πρόβλημα, πλέον, δεν είναι μόνο ο αριθμός των ξένων που βρίσκονται στην Κύπρο, αλλά ποιοι είναι και πόσοι από αυτούς εμπλέκονται στον υπόκοσμο, ποιοι είναι οι πράκτορες, ποιους σχεδιασμούς εξυπηρετούν και πώς η Κυβέρνηση μπορεί να ενεργήσει πλέον αποτρεπτικά. Ήδη, έχει γίνει προ ολίγων ημερών σύσκεψη με τη συμμετοχή θεσμικών φορέων όπως τα Υπουργεία Εσωτερικών, Εξωτερικών, Δικαιοσύνης, το οποίο είχε κυρίως εκπροσωπηθεί από την Αστυνομία. Η σύσκεψη αφορούσε στο μεταναστευτικό και δίκτυο διακινητών από τη Συρία προς την Κύπρο, για τους οποίους επί του παρόντος γίνεται λόγος για απελάσεις αντί για συλλήψεις.

Είναι, μάλιστα, όπως πληροφορούμαστε, γνωστά τα ονόματα Σύρων αλλά και συνεργατών τους στην Κύπρο, που στέλνουν με σάπιες βάρκες Σύρους και άλλων εθνικοτήτων πολίτες στο νησί. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται και εγκληματικά στοιχεία, που επιλέγουν ασφαλείς, όμως, τρόπους άφιξης. Όπως συναφώς πληροφορούμαστε, η μεταφορά γίνεται ως εξής: Σύρος αγοράζει ένα σάπιο πλοίο, παίρνει τα χρήματα ανά κεφάλι, το λιγότερο 1500 ευρώ, και στέλνει έναν από τους μετανάστες ως καπετάνιο με τα μισά χρήματα. Στην Κύπρο τους παραλαμβάνει, εάν δεν συλληφθούν από τις Αρχές, άνθρωπος του κυκλώματος. Εφόσον παίρνουν τα χρήματα, οι διακινητές αγοράζουν σε τιμή ευκαιρίας ένα νέο σαπιοκάραβο και κάνουν το ίδιο κόλπο. Εκτός από αυτήν υπάρχουν και άλλες μέθοδοι διοχέτευσης παράτυπων μεταναστών στην Κύπρο και μάλιστα με διοργανωτή το τουρκικό κράτος, όπως οι εξής:

Πρώτο, μεταφορά μέσω αεροπλάνων από τον Λίβανο στην Κωνσταντινούπολη και από την Κωνσταντινούπολη με εξευτελιστικές τιμές στην Τύπου και από εκεί στον «παράδεισο», όπως τον εμφανίζουν, της Κυπριακής Δημοκρατίας με τα παχυλά επιδόματα, αφού πρώτα καταστρέψουν τα ταξιδιωτικά τους έγγραφα. Αφού περάσουν τη «νεκρή ζώνη», καταστρέφουν τα ταξιδιωτικά τους έγγραφα, κάθονται σε καφενείο και ζητούν να κληθεί η Αστυνομία για να τους συλλάβει και ακολούθως να αιτηθούν πολιτικού ασύλου. Δεύτερο, μεταφορά Αφρικανών πολιτών που φθάνουν στην Τουρκία και από εκεί στην Κύπρο. Η μεταφορά γίνεται είτε με διακινητές μέσω θαλάσσης στα κατεχόμενα και από εκεί στις ελεύθερες περιοχές είτε μέσω της Τύμπου.

Σύνδεση βίζας και τελωνειακής με συμφωνία επανεισδοχής

Επί των ανωτέρω θα ήταν δυνατό να επισημανθεί η αδυναμία ελέγχου της «νεκρής ζώνης» όχι μόνο από την Κυπριακή Δημοκρατία αλλά και από την επιτήρηση της Ειρηνευτικής Δύναμης. Βεβαίως, εξ αφορμής, εγείρεται εκ νέου το ζήτημα για την εφαρμογή της Συμφωνίας Επανεισδοχής της ΕΕ με την Τουρκία, η οποία δεν την εφαρμόζει με την Κυπριακή Δημοκρατία και από την οποία έχουμε, όπως έχει ήδη καταγραφεί, το 95% των αιτητών ασύλου μέσω κατεχομένων, ενώ η Άγκυρα εμπλέκεται και στο υπόλοιπο 5% μέσω θαλάσσης. Εξ αφορμής λοιπόν των επεισοδίων στη Χλώρακα η Κυπριακή Δημοκρατία και δη η Υπουργός Δικαιοσύνης θα πρέπει: Α) Να παρουσιάσουν στους Ευρωπαίους εταίρους μας όλα τα στοιχεία που έχουν στα χέρια τους και δη την εμπλοκή της Τουρκίας. Β) Να ζητήσουν εκ νέου την εφαρμογή της Συμφωνίας Επανεισδοχής από την Τουρκία με την Κυπριακή Δημοκρατία. Γιατί; Διότι είναι η χώρα από την οποία εισάγονται στην Κύπρο παράτυποι μετανάστες. Ως εκ τούτου, η Τουρκία είναι η χώρα επανεισδοχής εφόσον το ψευδοκράτος δεν αναγνωρίζεται. Το θέμα λοιπόν αυτό θα πρέπει, εκτός των άλλων, να συνδεθεί με οποιαδήποτε νέα σχέση της Άγκυρας με τις Βρυξέλλες είτε αυτή είναι η κατάργηση της βίζας για τους Τούρκους πολίτες εντός της ΕΕ είτε είναι η αναβάθμιση της τελωνειακής ένωσης. Γ) Να αποφασιστεί περιορισμός επιδομάτων και εκ νέου επιτάχυνση της διαδικασίας εκδίκασης των υποθέσεων ασύλου.

Το σπίτι του Ισλάμ και ο ιερός πόλεμος

Αληθές είναι, όπως λέει η Κυβέρνηση, ότι οι αφίξεις τους τελευταίους μήνες (1.648) είναι λιγότερες από τις αναχωρήσεις (1.788). Όπως όμως εξελίχθηκαν τα πράγματα, το πρόβλημα δεν είναι μόνο ποσοτικό, αλλά και ποιοτικό υπό την αρνητική έννοια του όρου. Και 50 πυρήνες ακραίων στοιχείων μπορεί πλέον να κάνουν μεγάλη ζημιά μέσα από τη μάζα προσφύγων ή αιτητών ασύλου, που ενδεχομένως να είναι φιλήσυχοι. Μέσα από την κρίση της Χλώρακας, τόσο αυτοί όσο και άλλοι, θα πρέπει να αντιληφθούν ότι οφείλουν να σεβαστούν και τους πολίτες και το κράτος που τους φιλοξενεί για να αποφευχθούν χειρότερες καταστάσεις, που δεν βοηθούν κανέναν. Κάτι τέτοιο εμπίπτει στις ευθύνες της Κυβέρνησης, διότι θα λάθη που έχουν γίνει και η αδυναμία επιβολής της τάξης αναγκάζουν τους πολίτες να ακροβατούν με τις δράσεις τους μεταξύ της αυτοάμυνας και της αυτοδικίας. Είναι ορθή η αντίληψη περί της βελτίωσης των χώρων διαμονής και της εκπαίδευσης των παιδιών λόγω ανθρώπινης διαβίωσης και ενσωμάτωσης στην κοινωνία. Όμως, την ίδια στιγμή, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η αφομοίωση δεν είναι πλέον εύκολη, λόγω του ότι ειδικώς οι μουσουλμάνοι:

1) Είναι αντίθετοι του κοσμικού κράτους.

2) Ουκ ολίγοι επιδιώκουν την εφαρμογή στην πράξη του «dar al harb» (σπίτι – κόσμος του πολέμου) και «dar al islam» (σπίτι – κόσμος του Ισλάμ και της ειρήνης). Χωρίζεται δηλαδή ο κόσμος στα ισλαμικά κράτη, όπου εφαρμόζεται ο νόμος του Ισλάμ σε κρατικό επίπεδο, και στα άλλα, δηλαδή τα «κράτη των απίστων», όπως είναι η Κυπριακή Δημοκρατία, όπου εφαρμόζεται μια αστική δημοκρατία. Ως εκ τούτου, οι μουσουλμάνοι έχουν χρέος να μετακινήσουν τους χριστιανούς και άλλους «απίστους» από τον «κόσμο του κακού» στον «κόσμο του καλού», δηλαδή του Ισλάμ. Σε κάποιες εκδοχές της, η θεωρία αυτή λαμβάνει στην πράξη ακραίες διαστάσεις, που παραπέμπουν ακόμη και σε πόλεμο και δη ιερό (Τζιχάντ). Αυτό το φαινόμενο με θρησκευτικό, ιδεολογικό και πολιτειακό και δη διακυβέρνησης χαρακτήρα έρχεται να διερμηνεύσει γιατί οι μουσουλμάνοι θέλουν να εγκατασταθούν στην Κύπρο και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αντί, για παράδειγμα, να μετακινηθούν προς πλούσιες μουσουλμανικές χώρες. Εκείνο που τους ενδιαφέρει δεν είναι μόνο οι καλύτερες συνθήκες ζωής, αλλά και ο αγώνας, που πρέπει να δοθεί και δη από τους «απροσάρμοστους φανατικούς». Και ποιος είναι αυτός ο αγώνας; Πρόκειται για τη μεταφορά, είτε με το καλό είτε με το κακό, των «απίστων», δηλαδή των χριστιανών και άλλων, ακόμη και των άθεων, από τον «κόσμο του κακού» στον «κόσμο του καλού και της ειρήνης». Αρχικά αυτό μπορεί να συμβεί μέσω της αλλαγής θρησκείας και, αν χρειαστεί, θα πρέπει να γίνει ακόμη και με «ιερό πόλεμο», χωρίς να υπάρχει δισταγμός για κάποιο «φανατικό μουσουλμάνο» να δώσει ακόμη και τη ζωή του, διότι με τον τρόπο αυτό γίνεται μάρτυρας του Αλλάχ. Άρα στο πλαίσιο αυτού του δόγματος δεν είναι μόνο η θρησκευτική κυριαρχία που έχει σημασία, αλλά και η διακυβέρνηση των Δυτικών κρατών, όπως η Κύπρος, κατά το ισλαμικό πρότυπο, που θεωρείται ως το μοναδικό «ειρηνικό». Δηλαδή, ο απώτερος στόχος είναι η διακυβέρνηση των κρατών στη βάση των νόμων του Ισλάμ. Τα χαλιφάτα. Λογικά λοιπόν όσοι δεν σέβονται τον δικό μας Δυτικό πολιτισμό και την επικρατούσα θρησκεία ή άλλες, καθώς και το πολιτειακό δημοκρατικό μας μας σύστημα, που δεν συνάδει με τη Σαρία, μπορούν να μετακινηθούν στα «ισλαμικά κράτη της ειρήνης». Και αν δεν το πράξουν εξ ιδίων και εμπλέκονται σε δράσεις, που απειλούν το πολιτειακό μας σύστημα, δηλαδή τη δημοκρατία και τις αρχές της θρησκευτικής ελευθερίας, θα πρέπει να απελαύνονται ή να οδηγούνται ενώπιον της δικαιοσύνης.

Η ωρολογιακή βόμβα

Ώς τώρα το κράτος αποτυγχάνει να αντιμετωπίσει το μεταναστευτικό. Και ως φαίνεται τόσο το ίδιο όσο και οι πολίτες κατανοούν ότι πρόκειται για μια ωρολογιακή βόμβα που άρχισε να δείχνει τα δόντια της και, ως εκ τούτου, χρειάζονται ριζικές αποφάσεις και δη ξήλωμα όλων των παράνομων κυκλωμάτων που εμπλέκονται με το πρόβλημα. Από τα ζητήματα κατασκοπίας και εμπλοκής ξένων Υπηρεσιών, ώς την αντιμετώπιση της Τουρκίας αλλά και του υποκόσμου, καθώς και των συναφών εγκλημάτων… λευκού κολάρου. Και ο νοών νοείτω…

*Δρ των Διεθνών Σχέσεων

ΠΗΓΗ:http://simerini.sigmalive.com/article/2023/9/3/o-tritos-attilas-deikhnei-ta-dontia-tou-kai-mas-ten-ekhei-stemene/?_gl=1*1vrs4u4*_ga*MzY1MDg5MjAuMTY5MzczNDMwNw..*_ga_97FY0LL9WH*MTY5MzczNDMwNy4xLjAuMTY5MzczNDMyMi4wLjAuMA..