19 Απρίλιος 2017
Σημερινή
Ενώ οι συνομιλίες για το Κυπριακό είχαν ουσιαστικά καταρρεύσει μετά το Μον Πελεράν II και τυπικά μετά τη συνέχισή τους στη Γενεύη, ο κατοχικός ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί δημιούργησε θέμα εκ του μη όντος και που στο τέλος απεκάλυψε πέρα για πέρα την πολιτική μας γύμνια.
Προφασίστηκε, λοιπόν, ο κατοχικός ηγέτης ότι η απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων για τους κανονισμούς των σχολικών εορτασμών στα ελληνοκυπριακά σχολεία με τη συμπερίληψη της Επετείου του Ενωτικού Δημοψηφίσματος, μαζί με άλλες 12 αναφορές, επαναφέρει – δήθεν – την πολιτική της… Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα!
Πατήσαμε λοιπόν την μπανανόφλουδα που μας έριξε στα πόδια ο εκπρόσωπος του Ερντογάν στην Κύπρο και αρχίσαμε να διαπληκτιζόμαστε μεταξύ μας, καταδικάζοντας μετά βδελυγμίας το… αποτρόπαιο έγκλημα της πλειοψηφίας της Κυπριακής Βουλής, να προσθέσει μια δεκάλεπτη αναφορά σε ένα ιστορικό γεγονός στην ιστορία της Κύπρου.
Σ’ αυτή την ανηλεή επίθεση που δέχτηκε η πλειοψηφία όσων ψήφισαν υπέρ της τροποποίησης των κανονισμών, προστέθηκαν από υψηλόβαθμους Ελληνοκύπριους πολιτειακούς αξιωματούχους δηλώσεις του τύπου «Έχει 100% δίκαιο ο κ. Ακιντζί που αντέδρασε διακόπτοντας τις συνομιλίες» και «κατανοώ πλήρως την αντίδραση του κ. Ακιντζί».
Μπροστά σ’ αυτό το απαράδεκτο σκηνικό, που ενθάρρυνε τον κατοχικό ηγέτη να σκληρύνει τη στάση του και να προβαίνει σε υβριστικές σχεδόν δηλώσεις, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης απεφάσισε να αντιδράσει και να προβεί στη δραματική εκείνη δήλωση, ότι «ο κ. Ακιντζί προσπαθεί να τον ταπεινώσει και να τον εξευτελίσει, αλλά δεν θα υποκύψει στους εκβιασμούς του».
Και ξαφνικά ως κεραυνός εν αιθρία -εκτός και αν ήταν και αυτή προπαρασκευασμένη στα παρασκήνια- γεννήθηκε η πρωτοβουλία του κ. Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος συναντήθηκε με τον κατοχικό ηγέτη, κατ’ άλλους στο «προεδρικό του μέγαρο» και κατ’ άλλους στην αυλή του σε… παρακείμενο δωμάτιο!
Η ενέργεια αυτή εξευμένισε ίσως τον ηγέτη του ψευδοκράτους, ο οποίος «καταδέχτηκε» τελικά να παρακαθίσει σε δείπνο με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, υπό τον όρο (που προφανώς συμφωνήθηκε με τον Πρόεδρο του ΔΗΣΥ) η Κυπριακή Βουλή να… διορθώσει το λάθος που διέπραξε στις 10/02/2017!
Έτσι και έγινε λοιπόν: Τα δύο μεγάλα κόμματα ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ (διαφωνούντων δυο βουλευτών του ΔΗΣΥ) έκλιναν την πλάστιγγα και το «ιστορικό λάθος» των Ελληνοκυπρίων βουλευτών «διορθώθηκε».
Η «διόρθωση» αυτή έλυσε τα χέρια του πανούργου και επιτήδειου Έσπεν Μπαρθ Έιντε, ο οποίος δεν έχασε την ευκαιρία και πέτυχε την «επανέναρξη» των συνομιλιών στις 11 Απριλίου 2017, τη Μεγάλη Τρίτη της Χριστιανοσύνης (τόσο επείγον ήταν το θέμα της επανέναρξης των συνομιλιών, που ούτε την Αγία Εβδομάδα των Παθών δεν σεβαστήκαμε) – σε αντίθεση με τον κ. Ακιντζί, που διέκοψε κάποτε τις συνομιλίες για να γιορτάσει το Ραμαζάνι.
Εκείνο για το οποίο δεν μας δόθηκε -μέχρι την ώρα που γράφω το παρόν σημείωμα- καμιά εξήγηση, είναι πώς ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας πείσθηκε να προσέλθει ξανά στο ίδιο τραπέζι με τον άνθρωπο που τον απογοήτευσε και τον διέψευσε πανηγυρικά επιδιώκοντας -όπως ο ίδιος ο κ. Αναστασιάδης δραματικά ομολόγησε- να τον ταπεινώσει και να τον εξευτελίσει!
Προσερχόμαστε λοιπόν στις διακοινοτικές, όπως αποκαλούνται, συνομιλίες με μια Βουλή που έχει αυτοαναιρεθεί, υιοθετώντας πλήρως τις προτροπές και απειλές του εκπροσώπου της κατοχής της Πατρίδας μας και με έναν Πρόεδρο που δεν μας εξήγησε, ακόμα, πώς απέφυγε τον εξευτελισμό και την ταπείνωση του συνομιλητή του. Όπως επίσης δεν μας εξήγησαν τόσο ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ όσο και ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ ποια ανταλλάγματα ή διαβεβαιώσεις πήραν, είτε από τον κατοχικό ηγέτη είτε από τον επιτήδειο Έσπεν Μπαρθ Έιντε.
Αυτή λοιπόν η μικρή αλλά τραγική ιστορία, που διαδραματίστηκε στην ημικατεχόμενη Πατρίδα μας, που ξεφτίλισε και ταπείνωσε την ηγεσία μας και κατακουρέλιασε την εθνική αξιοπρέπεια και περηφάνια μας, θα γραφτεί στα κατάστιχα ως ένα μοναδικό δείγμα πολιτικής σχιζοφρένειας μερίδας των πολιτειακών αρχόντων μας και ως ράπισμα στο πνεύμα, στις καρδιές, στην κουλτούρα και στην υπόστασή μας μέσα στην περιρρέουσα ηθική μας κατάπτωση. Αυτή η ιστορία με προβλημάτισε να προσδιορίσω τη διαφορά της σκλαβιάς από την υποδούλωση.
Η σκλαβιά λοιπόν είναι η στέρηση της ελευθερίας σου, είτε ως αποτέλεσμα πολέμου είτε ως ποινικό αδίκημα. Η υποδούλωση είναι η αποδοχή της ταπείνωσης, η ανοχή του εξευτελισμού, η εθελούσια υποταγή σου στον κατακτητή σου και η συνέργειά σου στην αυτοαναίρεση και την αυτοματαίωσή σου.
Όσοι επένδυσαν στις προσδοκίες να επανέλθει ο κατοχικός ηγέτης στο τραπέζι των συνομιλιών και να καταθέσει λογικές προτάσεις, για την επίλυση του Κυπριακού, έχουν ήδη διαψευσθεί από τις ακραίες και αλαζονικές θέσεις που διατύπωσε ο κ. Ακιντζί, από την ημέρα της «διόρθωσης του λάθους», αποδεικνυόμενος ένα πιστό φερέφωνο και ένα ανδρείκελο του Σουλτάνου της Άγκυρας στην Κύπρο.
Υ.Γ.: Τέλος και μια βασική απορία που ίσως μείνει για πάντα να αιωρείται: Γιατί ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν ζήτησε ως ανταλλάγματα της «διόρθωσης» του λάθους της Βουλής, τη δέσμευση του κατοχικού ηγέτη να μην ξαναγιορταστούν οι επέτειοι της εισβολής και της ανακήρυξης του ψευδοκράτους, και η αφαίρεση της σημαίας από τον Πενταδάκτυλο, όπως διακήρυττε όλο αυτό το διάστημα ο Πρόεδρός μας;
Σκέφτομαι βασανιστικά πως η όλη κρίση γύρω από το θέμα του Ενωτικού Δημοψηφίσματος είναι η πιστότερη απεικόνιση του μέλλοντός μας κάτω από το καθεστώς της προδιαγραφόμενης λύσης. Κάτι το οποίο δεν τολμούμε ούτε στον εαυτό μας να ομολογήσουμε!
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΟΡΦΙΤΗΣ
Μέλος της πολιτικής Επιτροπής του Κινήματος Αλληλεγγύη
ΠΗΓΗ:http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/423066/politiki-sxizofreneia-kai-ithiki-kataptosi
