Ανένηψε, άραγε, ο Πόλυς Πολυβίου;
15 Μάιος 2017
Με τον Λάζαρο Μαύρο
Μ Ε Τ Α ΤΟ χθεσινό πρωτοσέλιδο της «Σημερινής» με τίτλο «Βολές Π. Πολυβίου και σε αυστηρούς τόνους απαντήσεις του Προεδρικού – Νέα σφοδρή αντιπαράθεση στην ομάδα του διαπραγματευτή – Διαπραγματευτικό αλαλούμ», με τις αποκαλύψεις του δημοσιογράφου κ. Χρίστου Χαραλάμπους, η στήλη θέλει να υπενθυμίσει τα πολλά «διαχρονικά» δικά της γραφόμενα, αφ’ ότου πριν από εφτά χρόνια το 2010 – επί Χριστόφια, Ταλάτ κι Ερντογάν – ο κ. Πόλυς Γ. Πολυβίου εξέδωσε και σε βιβλίο τις μέχρι τότε απόψεις του περί της «λύσεως» του Κυπριακού. Αυτούσιο το «Ειρήσθω» του Σαββάτου 30 Μαΐου 2015, υπό τον τίτλο «Ο Πρωτοσύμβουλος Αναστασιάδη & ΔΔΟ» έγραφε τα εξής:
Σ Τ Η Ν ΕΠΑΝΕΝΑΡΞΗ των «διακοινοτικών», μ’ επικεφαλής τους κ. Αναστασιάδη και Ακιντζί υπό την αιγίδα του κ. Έιντε, στ’ αριστερά του ΠτΔ καθόταν πρωτοσύμβουλός του, ο πιο έμπειρος των συνομιλιών με τους Τούρκους και γνωστός δικηγόρος κ. Πόλυς Πολυβίου. Ήταν μαζί με τον αείμνηστο Γλ. Κληρίδη, προεδρεύοντα τότε της προδομένης απ’ τη Χούντα και καθημαγμένης απ’ το πραξικόπημα και την εισβολή του 1ου τουρκικού Αττίλα, Κυπριακής Δημοκρατίας, στις Ιταμές Συνομιλίες της Γενεύης του Αυγούστου 1974, που «κατέληξαν» στον 2ο Αττίλα 14-16.8.1974.
Ήταν επίσης, 1980-86, στη διαπραγματευτική ομάδα του τότε ΠτΔ αείμνηστου Σπ. Κυπριανού. Ο κ. Π.Π. έχει εκδώσει και βιβλία για το Κυπριακό. Είναι, λοιπόν, χρήσιμο για τους προβληματισμούς της Κοινής Γνώμης, να παραθέσουμε κάποιες από τις σκέψεις που είχε το 2010 στο βιβλίο του «Το Κυπριακό Πρόβλημα – Παραλογισμοί και Προβληματισμοί», για το οποίο είχαμε δημοσιεύσει εδώ το πρώτο μας σχόλιο στις 27 Σεπτ. 2010.
Δ Ι Ζ Ω Ν Ι Κ Η : Γράφει ο κ. Π.Π. σελ.125επ: «Είναι φανερό ότι η συνομολόγηση συμφωνημένης λύσης στο Κυπριακό, στο πλαίσιο ΔΔΟ και ενόψει ιδιαίτερα του διπολισμού που θα είναι το κεντρικό χαρακτηριστικό του νέου πολιτειακού συστήματος, θα οδηγήσει σε κατάσταση πραγμάτων πολύ διαφορετική από αυτήν που υπάρχει σήμερα και πολύ δυσμενέστερη όσον αφορά τις πτυχές της ομαλής και δημοκρατικής διακυβέρνησης. Πέραν αυτού, η λύση που θα προκύψει θα είναι πολύ χειρότερη από αυτήν που αναμένεται από τους Ε/κ, με βάση τις διακηρύξεις και τις δηλώσεις που γίνονται καθημερινά από μέλη της ε/κ ηγεσίας […] θα συνεπάγεται σοβαρούς κινδύνους […] Η “ομοσπονδιακή λύση”, στο πλαίσιο της Κύπρου και δεδομένου του τι την κατέστησε αναγκαία, δεν είναι μόνο δύσκολη αλλά και επικίνδυνη […]
Η ΚΔ, με τη μορφή που τη γνωρίσαμε, θα παύσει να υπάρχει και θα “αντικατασταθεί” από κάτι πολύ αβέβαιο και εύθραυστο […] Η διαφύλαξη της κρατικής οντότητας της ΚΔ με τη μορφή που τη γνωρίζουμε, δεν είναι συμβατή με την ομοσπονδιακή λύση που προδιαγράφεται και που έγινε ήδη αποδεκτή στις διαπραγματεύσεις από την ε/κ κοινότητα […] Δεν είναι δυνατόν να συνυπάρξουν αυτές οι δύο “βασικές επιδιώξεις”, δηλαδή η επανένωση της διαιρεμένης Κύπρου, από τη μια, και η διατήρηση της κρατικής οντότητας της ΚΔ, από την άλλη»…
Β Ε Β Α Ι Ω Σ , ο κ. Π.Π. στο βιβλίο του αποφαίνεται, αφ’ ενός, ότι εκτός από τη ΔΔΟ «δεν υπάρχουν άλλες εφικτές επιλογές». Αφ’ ετέρου, ότι «οποιαδήποτε λύση θα πρέπει, είτε το επιθυμούμε είτε όχι, είτε είναι άδικο είτε όχι, “να ικανοποιεί” τα τουρκικά συμφέροντα» (σελ.26) και: «το κλειδί της λύσης, είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι η συνεννόηση με την Τουρκία» (σελ.99). Άλλοι μελετητές του βιβλίου του κ. Πολυβίου μπορούν να βρουν και ν’ αναδείξουν περισσότερα και ίσως πιο ενδιαφέροντα στοιχεία. Όλα όμως τα έχουν μελετήσει, πάντως, οι Τούρκοι συνομιλητές… («Ειρήσθω» 30.5.2015).
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
