15 Ιουνίου 2017
του Άριστου Μιχαηλίδη
Απ΄ όλη αυτή την ιδεοληπτική αντίδραση του ΑΚΕΛ, που επί δύο μέρες ανταλλάσσει επιστολές με το υπουργείο Άμυνας, για τη στρατιωτική άσκηση Ισραηλινών στο Τρόοδος, ένα δεν καταλάβαμε: Τι εννοεί όταν λέει ότι «η περιφερειακή και αμοιβαία επωφελής συνεργασία με όλα τα κράτη της περιοχής είναι ευπρόσδεκτη», αλλά η άσκηση «στέλνει λανθασμένα μηνύματα στον αραβικό κόσμο και σε μια σειρά από γειτονικές χώρες με τις οποίες η Κύπρος έχει διαχρονικά άριστες σχέσεις»; Διότι, εδώ και καιρό όλοι συμφωνούν ότι η ανάπτυξη στρατηγικών συνεργασιών με ισχυρές χώρες της περιοχής είναι εθνική πολιτική. Και επιβάλλεται και επιδιώκεται, κυρίως, μετά τη γεωπολιτική αναδιαμόρφωση που δημιουργεί η ανακάλυψη των κοιτασμάτων φυσικού αερίου. Είναι περίεργη, βέβαια, η σημερινή αντίδραση και για το γεγονός ότι δεν είναι η πρώτη κοινή στρατιωτική άσκηση με το Ισραήλ. Προηγουμένως δεν διέκρινε το ΑΚΕΛ ότι στέλλονται λανθασμένα μηνύματα στον αραβικό κόσμο; Αλλά, η απορία μας είναι για ποιον αραβικό κόσμο μιλάμε; Με ποιες γειτονικές χώρες θα αναπτυχθεί συνεργασία και θα ενοχληθούν για τη συνεργασία με το Ισραήλ;
Ήδη, όπως απάντησε και το υπουργείο Άμυνας, «ανάλογα προγράμματα και αμυντικές συμφωνίες έχουν υπογραφεί τα τελευταία δύο χρόνια, εκτός από το Ισραήλ, με την Αίγυπτο και την Ιορδανία, με τις οποίες προβλέπεται και η διεξαγωγή κοινών ασκήσεων». Ενώ, ανάλογες συμφωνίες επιδιώκονται και με τον Λίβανο και σε αυτό αποσκοπούσε το προχτεσινό ταξίδι του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ποιες γειτονικές χώρες απομένουν, προς τις οποίες δεν πρέπει να στείλουμε λανθασμένα μηνύματα; Η Συρία, η Λιβύη, το Ιράκ, η Τουρκία; Τρεις διαλυμένες χώρες και μία ο απόλυτος εχθρός της επιβίωσής μας. Αυτοί είναι οι γείτονες μας, για να μιλάμε και συγκεκριμένα δηλαδή και να μην λέμε κουβέντες χωρίς νόημα. Απομένει και η Παλαιστίνη, που φυσικά συνεχίζουμε να στηρίζουμε σε όλα τα διεθνή βήματα. Αλλά, μήπως είναι η Παλαιστίνη σε θέση να στηρίξει την Κύπρο με οποιονδήποτε τρόπο; Παρόλο που από πέρσι η κυβέρνηση επιδιώκει τριμερή συνεργασία και με την Παλαιστίνη, αλλά μήπως μπορούμε να υπογράψουμε οποιαδήποτε συμφωνία με την Παλαιστίνη, της εμβέλειας και της προοπτικής, που δημιουργούν οι συμφωνίες με Ισραήλ, Αίγυπτο, Ιορδανία και Λίβανο; Εξάλλου, η Κύπρος πάντα στήριζε τους Παλαιστίνιους, αλλά όταν ο Πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούτ Αμπάς, επισκέφτηκε την Τουρκία, στις 17/7/2009, να θυμίσουμε ότι κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου μαζί με τον τότε Τούρκο Πρόεδρο Γκιουλ στην Άγκυρα, ρωτήθηκε για δημοσιεύματα του κυπριακού Τύπου, που έλεγαν ότι υποστηρίζει τις ελληνοκυπριακές θέσεις και η απάντηση του ήταν κατηγορηματική. Πρόκειται, είπε, για «αβάσιμα μυθεύματα» και «κάτι τέτοιο δεν υφίσταται» (ΚΥΠΕ, Άννα Ανδρέου, 17/7/2009). Λοιπόν, ας αποφασίσουμε, επιτέλους και ποια είναι τα συμφέροντα της χώρας μας. Δεν περιμένει κανένας ότι θα έρθει να μας σώσει το Ισραήλ ή η Αίγυπτος, παρόλο που η Αίγυπτος απέτρεψε σημαντικές αποφάσεις σε βάρος μας στην Ισλαμική Διάσκεψη όπου η Τουρκία επιχειρεί να αναβαθμίσει τη θέση του ψευδοκράτους, αλλά και το πανίσχυρο εβραϊκό λόμπι στην Αμερική στηρίζει πλέον ανοικτά την Κυπριακή Δημοκρατία. Ούτε μπορούμε να συμφωνήσουμε ποτέ με την κατοχή και τον εποικισμό Παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ, γιατί σαν να στρεφόμαστε εναντίον του εαυτού μας. Αλλά, οι διπλωματικές σχέσεις, η εμβάθυνση στρατηγικών συμμαχιών και ενεργειακών συνεργασιών με τις ισχυρές χώρες της περιοχής, ακόμα και με κοινές στρατιωτικές ασκήσεις στο Τρόοδος ή αλλού, είναι η μόνη οδός που μπορεί να διευρύνει σε ένα βαθμό το μικρό μας μέγεθος. Δεν έχουμε άλλη επιλογή και καλά κάνουν να το αντιληφθούν όλα τα κόμματα, για να αφήσουν κατά μέρος τα ιδεολογήματα άλλων εποχών και να εστιάσουν σε αυτή την προσπάθεια.
Υ.Γ. Πάντως, εκτός από το ΑΚΕΛ ενοχλήθηκε για τις ασκήσεις και το «υπουργείο Εξωτερικών» του κατοχικού καθεστώτος. «Η ε/κ πλευρά να αποφεύγει μονομερή βήματα, ιδιαίτερα μια τέτοια σημαντική περίοδο», ανακοίνωσε. Την ίδια σημαντική περίοδο, που οι τουρκικές στρατιωτικές προκλήσεις κορυφώνονται. Και την ώρα που η «Κίπρις» αποκάλυπτε ότι «παραχωρήθηκαν 4.603 “υπηκοότητες” μέσα σε ένα χρόνο»…
