06.07 2017
του Κωστάκη Αντωνίου
Η κυπριακή αντιπροσωπία στο Κρανς Μοντάνα αποδείχθηκε αμελέτητη, προχειρολόγα και δέκα βήματα πίσω από την τουρκική αντιπροσωπία. Χαρακτηριστικό δείγμα όσων προαναφέραμε, είναι η αντιφατική στάση που τήρησε στο θέμα των Συμπερασμάτων του Γ.Γ. Αρχικά έσπευσε να πανηγυρίσει για την άφιξη του Γκουτέρες και τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε το αδιέξοδο, χαρακτήρισε την παρέμβαση του καταλυτική για τη διάρρηξη του αδιεξόδου και χαιρέτισε την ποιότητα των Συμπερασμάτων του. Χρειάστηκε να περάσουν μερικές ημέρες για να ξαναδιαβάσει προσεκτικά τα Συμπεράσματα και να καταλήξει στο… συμπέρασμα ότι υπάρχουν στο κείμενο του Γκουτέρες και αρνητικά, για την ελληνοκυπριακή πλευρά, στοιχεία.
Τελικά, εκείνη η παρέμβαση του Γκουτέρες ούτε τον γόρδιο δεσμό έλυσε, ούτε το αδιέξοδο διέρρηξε. Απλώς άφησε στην άκρη το ζωτικό σημείο τριβής -εγγυήσεις και στρατεύματα- και επικεντρώθηκε στα πιο εύκολα θέματα, εκεί όπου μπορούσε να βρεθούν κοινές προσεγγίσεις. Αλλά ούτε και σ’ αυτά υπήρξε σύγκλιση. Το αδιέξοδο συνεχίστηκε και η κρίση επιδεινώθηκε. Άνθρακες ο θησαυρός της παρέμβασης Γκουτέρες…
Σήμερα, ο Γ.Γ. μεταβαίνει και πάλιν άρον-άρον στην Ελβετία, για να υποδυθεί τον Μεγαλέξανδρο Νο 2, επιχειρώντας εκ νέου να κόψει τον νέο γόρδιο δεσμό. Προεξοφλούμε: Ουδέν θα επιτύχει και πάλιν. Και οι λόγοι είναι απλούστατοι. Δεν ενεργεί ως εκπρόσωπος ενός οργανισμού και στη βάση των αρχών και του Καταστατικού του Χάρτη. Ενεργεί ως ψυχρός τρίτος μεσολαβητής, ο οποίος παραβιάζει τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών, επιχειρώντας να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, να χειρισθεί μία κρίση στη βάση αμφίσημων Συμπερασμάτων και προτάσεων και στη λογική υποχώρησης και των δύο πλευρών και του θύματος και του θύτη. Κάποιες παραχωρήσεις από τον δράστη, δραστικές παραχωρήσεις από το θύμα και το αδύνατο και πιο ενδοτικό μέρος, ώστε να φθάσουν σε μία άδικη λύση… και γαία πυρί μιχθήτω μετά…
Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις, όχι δύο φορές, αλλά εκατόν φορές να μεταβεί στον Κρανς Μοντάνα ο Γκουτέρες, δίκαιη και βιώσιμη λύση στη βάση του διεθνούς δικαίου και των αρχών των οποίων προΐσταται, δεν πρόκειται να εξευρεθεί, αλλά εξελίσσεται μία διαδικασία στη βάση να δώσει και άλλα η ελληνοκυπριακή πλευρά, ώστε να υπάρξει μία προσωρινή και νοθευμένη λύση, μία προσωρινή και νοθευμένη ειρήνη.
Αξίζει να σημειωθεί και τούτο, ενδεικτικό για το πού θα καταλήξει η μεγαλεξανδρική παρέμβαση Γκουτέρες. Η εκ νέου μετάβαση του Γκουτέρες υπήρξε διακαής πόθος της τουρκικής και τουρκοκυπριακής πλευράς και του λομπίστα τους Έιντε. Συγκεκριμένα, ο Τσαβούσογλου επικοινώνησε με τον Γκουτέρες και ζήτησε την παρέμβασή του. Τα τουρκοκυπριακά κόμματα, επίσης με επιστολή τους στον Ακιντζί, του ζήτησαν να καλέσει τον Γ.Γ. να έλθει εκ νέου στην Ελβετία. Από ελληνοκυπριακής πλευράς, δεν ζητήθηκε κάτι τέτοιο -και πολύ σωστά έπραξε- πλην, βεβαίως, του τιτιβίσματος του Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, ο οποίος χαρακτήρισε περισσότερη από απαραίτητη την παρέμβαση Γκουτέρες.
Η παρέμβαση του Γκουτέρες συνιστά έμμεση επιδιαιτησία. Διότι ναι μεν οι προτάσεις και οι εισηγήσεις του δεν είναι δεσμευτικές, αλλά στην ουσία το βάρος της ευθύνης θα είναι βαρύ για την πλευρά που δεν θα ανταποκριθεί.
Εν ολίγοις, θα οδηγηθούμε σε μία κατάληξη την οποία επιδιώκει η Τουρκία. Να παρασύρει την κυπριακή πλευρά σε μία σειρά παραχωρήσεων με εικονικά ανταλλάγματα της Τουρκίας, τα οποία δεν θα ακυρώνουν καμία θέση της και θα επικυρώνουν τον ρόλο, τον λόγο και την επικυριαρχία της επί της Κύπρου.
Η παρέμβαση Γκουτέρες δεν θα είναι καταλυτική προς την κατεύθυνση εξεύρεσης δίκαιης λύσης. Θα είναι καταλυτική προς την κατεύθυνση οριστικού ενταφιασμού της εθνικής υπόθεσης. Εξελίσσεται σε έναν νέο Κόφι Ανάν.
Όλα αυτά είναι δυνατόν να αποτραπούν, μόνο εάν ο Αντόνιο Γκουτέρες αποφασίσει να συμπεριφερθεί ως ηγέτης των Ηνωμένων Εθνών, στη βάση των αρχών του διεθνούς Οργανισμού.
ΠΗΓΗ:http://www.sigmalive.com/blog/antoniouc/2017/07/2166/i-paremvasi-gkouteres-ekselissetai-se-emmesi-epidiaitisia
