19.07.2017 09:30
Σάββας Ιακωβίδης
«Ο θεσμικός συνομιλητής του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν επιτρέπεται να είναι ο όποιος Μουσταφά, αλλά οι αντίστοιχοί του αρχηγοί κρατών»
Το μέγιστο, αναπάντητο ερώτημα που συνέχει όλους τους Έλληνες της Κύπρου, μετά το ναυάγιο της Ελβετίας, εξαιτίας της τουρκικής αδιστακτότητας και αποθράσυνσης, είναι: Η Αθήνα και η Λευκωσία τι θα κάνουν στο εξής για να αντιμετωπίσουν έναν απρόβλεπτο, υπερφίαλο, δηλ. επικίνδυνο Ερντογάν; Η κοινή γνώμη έχει από χρόνια αντιληφθεί την ξεκάθαρη τουρκική στοχοθεσία κατά της Κύπρου όπως αυτή κωδικοποιήθηκε πριν από 61 ακριβώς χρόνια, με τις γνωστές – σε όσους μελετούν – εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ προς τον τότε Τούρκο πρωθυπουργό, Ατνάν Μεντερές. Είναι ακόμα περισσότερο γνωστές διά του βιβλίου του πρώην υπουργού Εξωτερικών και Πρωθυπουργού της Τουρκίας, Νταβούτογλου: «Στρατηγικό Βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας» (από τις αθηναϊκές εκδόσεις «Ποιότητα»).
Εδώ και έξι δεκαετίες η Τουρκία έχει προσδιορίσει τον πιο πάνω ξεκάθαρο στόχο. Στην πραγματικότητα αυτός ο στόχος τέθηκε από το τέλος της δεκαετίας του ’30. Όταν ο ελληνοκτόνος Ατατούρκ ετοιμαζόταν να καταβροχθίσει τη συριακή Αλεξανδρέττα, αφού προηγήθηκε μαζικός εποικισμός και προβοκάτσιες, ρωτήθηκε από τους στρατηγούς του τι θα γίνει με το «πράσινο νησί», την Κύπρο. Απάντησε ότι δεν ήρθε η ώρα της κατάποσής του αλλ’ οι ηλίθιοι Έλληνες θα τους έδιναν την ευκαιρία. Και τους δόθηκε με το προδοτικό πραξικόπημα, το 1974.
Κοινή γραμμή πλεύσης
Πριν από λίγες ημέρες, ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς ενημέρωσε τη Βουλή των Ελλήνων για τα διαμειφθέντα στο Crans-Montana της Ελβετίας και για την τουρκική στρεψοδικία και αδιαλλαξία, η οποία επιβεβαίωσε τις διαχρονικά αταλάντευτες τουρκικές θέσεις. Πρόσθεσε ότι θα πήγαινε στην Κύπρο για να κουβεντιάσει και να διαμορφώσει «κοινή γραμμή πλεύσης» με τη Λευκωσία, με την αξιοποίηση όλων των παραμέτρων και δεδομένων ώστε να χαραχθεί μία νέα στρατηγική αντιμετώπισης της Τουρκίας. Ο Ν. Κοτζιάς ήρθε, ενημέρωσε ενδελεχώς το Εθνικό Συμβούλιο και συναντήθηκε με τον ΥπΕξ, Ι. Κασουλίδη, με τον οποίο συζήτησε «πολύ συγκεκριμένα μέτρα για την περαιτέρω πορεία του Κυπριακού», όπως δήλωσε ο Κυβ. Εκπρόσωπος.
Ο Εκπρόσωπος πρόσθεσε ότι «το πρώτο και σημαντικότερο είναι να δοθεί η πλήρης εικόνα όλων όσα έγιναν στην Ελβετία και πιο συγκεκριμένα τι ήταν εκείνο που δεν επέτρεψε να έχουμε θετικό αποτέλεσμα και, ακολούθως, θα δούμε πώς δημιουργούνται προοπτικές για να μπορεί να επαναρχίσει μια συζήτηση που θα έχει θετικά αποτελέσματα. Αλλά, λαμβάνοντας υπόψη τον λόγο που δεν είχαμε αποτέλεσμα στο Κραν Μοντανά, αυτό θα εξαρτηθεί αποκλειστικά από την Τουρκία».
Επανάκτηση της Κύπρου
Είναι φανερό ότι η Λευκωσία ελπίζει ακόμα αφελώς ότι η Τουρκία θα αλλάξει στοχοθεσία και, υπό την δήθεν δαμόκλεια σπάθη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ, θα συναινέσει σε βιώσιμη, λειτουργική και δημοκρατική λύση. Καλά όλα αυτά αλλά και μετά την επίσκεψη Κοτζιά, δεν διαφαίνεται κάποια συγκεκριμένη πολιτική της ελληνικής πλευράς, η οποία να ανακόπτει και να εξουδετερώνει την αδίστακτα αποτυπωμένη εδώ και δεκαετίες θέση ότι: Η Τουρκία σχεδίασε και προωθεί επανάκτηση της Κύπρου ως στρατηγικού και γεωπολιτικού εφαλτηρίου για την εξυπηρέτηση των εθνικών φιλοδοξιών της να αναδειχθεί σε περιφερειακή και, στη συνέχεια, σε παγκόσμια δύναμη.
Αμέσως μετά το ναυάγιο στην Ελβετία, είχαμε καταθέσει πολλές ιδέες για την αντιμετώπιση και ανακοπή της τουρκικής στοχοθεσίας για επανάκτηση της Κύπρου. Προς τούτο είχαμε επικαλεστεί και άλλους ειδικούς σε θέματα στρατηγικής και ασφάλειας. Πριν από λίγες ημέρες, ο Ηλίας Κουσκουβέλης, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Παν/μιο Μακεδονίας, σε ανάλυσή του υπογράμμιζε πως, «μετά τα μαθήματα που πήραμε στην Ελβετία, θεωρώ πως ήρθε ο καιρός να αναπτυχθεί μία συνολική στρατηγική για την Κύπρο και την αντιμετώπιση της Τουρκίας. Στο πλαίσιό της μπορεί να υπάρχει και μία διάσταση στο Κυπριακό, στις διαπραγματεύσεις δηλαδή. Ωστόσο, όπως από καιρό έχω υποστηρίξει (Φιλελεύθερος, 1.1.2015), αυτή δεν πρέπει να είναι κυρίαρχη και να απορροφά όλη την ενέργειά μας, καθώς η στιγμή δεν ήταν και δεν είναι (όπως και πάλι αποδείχθηκε) κατάλληλη για διαπραγματεύσεις.
Ανάπτυξη συντελεστών ισχύος
»Αντίθετα», προσθέτει, «θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην προοδευτική, επίμονη και έξυπνη ανάπτυξη όλων των συντελεστών ισχύος. Εννοώ μία στρατηγική που να στηρίζεται πρωταρχικά στις δικές μας δυνάμεις και περιλαμβάνει:
· τον διαρκή εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεων με σύγχρονα και ευέλικτα συστήματα,
· την υιοθέτηση έξυπνων αμυντικών πολιτικών που έχουν υιοθετήσει διάφορα μικρά κράτη,
· την μεγαλύτερη ενεργοποίηση όλων των θεσμών της Δημοκρατίας (π.χ., διπλωματία της Βουλής, της Δικαστικής εξουσίας, των Πανεπιστημίων),
· την συστράτευση όλων των οικονομικών παραγόντων,
· την καλλιέργεια ενός δημοκρατικού πατριωτισμού,
· την αντιμετώπιση του συβαριτισμού των πολιτών,
· την ενεργοποίηση των επιστημόνων και των καλλιτεχνών,
· την επαναδραστηριοποίηση του απόδημου Ελληνισμού,
· την συνεργασία με άλλες ομάδες πίεσης (lobbies) στο εξωτερικό,
· την προσέγγιση των διεθνών μέσων επικοινωνίας και την συστηματική χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
»Στο πλαίσιο της συνολικής στρατηγικής», προσθέτει ο καθηγητής Κουσκουβέλης, «οι σχέσεις με άλλες δυνάμεις, όπως με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, είναι ιδιαιτέρως χρήσιμες και πρέπει να καλλιεργούνται διαρκώς και συστηματικά. Κυρίαρχο ρόλο, όμως, στην εξωτερική ενδυνάμωση παίζουν οι σχέσεις με τις Μεγάλες Δυνάμεις. Η συνταγή είναι απλή: Ενίσχυση των υφισταμένων καλών σχέσεων και μείωση της αντιπαλότητας των άλλων. Οι επισκέψεις κορυφής και η συμμετοχή στην πολιτική διαδικασία φιλικών προς την πλευρά μας δυνάμεων είναι το καλύτερο και προσφορότερο εργαλείο.
Απονομιμοποίηση ψευδοκυβέρνησης
»Τέλος, φυσικά, δεν πρέπει να αγνοείται η σημασία και το πολιτικό παιχνίδι στους διεθνείς θεσμούς και την ΕΕ, το οποίο γνωρίζουν πολύ καλά οι Ελλαδίτες και Κύπριοι διπλωμάτες. Σε αυτό το διπλωματικό παιχνίδι θα πρέπει να απονομιμοποιηθεί η ισότητα που έχει δημιουργηθεί μεταξύ της κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας και της ψευδοκυβέρνησης των κατεχομένων. Ο θεσμικός συνομιλητής του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν επιτρέπεται να είναι ο όποιος Μουσταφά, αλλά οι αντίστοιχοί του αρχηγοί κρατών», καταλήγει ο καθηγητής Κουσκουβέλης.
Λοιπόν, τώρα που όλοι στην Αθήνα και στη Λευκωσία έχουν την «πλήρη εικόνα» και αφού κάποιοι αιθεροβάμονες διαπίστωσαν, επιτέλους, τους κατ’ εναντίον μας, εδώ και 60 χρόνια, τουρκικούς στόχους, τι κάνουμε; Ο καθηγητής Κουσκουβέλης καταθέτει συγκεκριμένες υλοποιήσιμες εισηγήσεις, οι οποίες συνιστούν δραστικό σχέδιο Β’. Θα ληφθούν υπόψη; Ή θα συνεχιστεί το γνωστό γιαλέλι, υποχωρήσεις, προσχωρήσεις και αποδοχή των τουρκικών αξιώσεων, με τον γελοίο ευσεβή πόθο ότι θα κατευνάσουν και θα εξευμενίσουν το τουρκικό θηρίο;
ΠΗΓΗ:http://www.sigmalive.com/opinions/savvas-iakovidis/2148/meta-tin-pliri-eikona-ti-kanoume-tora
