«Άλλωστε η πλευρά που ήθελε ισχυρή κεντρική κυβέρνηση ήταν η ελληνοκυπριακή»

28/10/2018

του   Άριστου Μιχαηλίδη   

Μετά τη συνάντηση Αναστασιάδη – Ακιντζί την Παρασκευή η πρόταση της αποκεντρωμένης ή χαλαρής ομοσπονδιακής κυβέρνησης πήρε επίσημη μορφή. Την ανέπτυξε ο Πρόεδρος στον Ακιντζί, όπως εξήγησε, για να τον πείσει ότι με αυτή την πρόταση δεν ξεφεύγουμε από το πλαίσιο Γκουτέρες και αντίθετα αντιμετωπίζονται κάποιες ανησυχίες «που υπάρχουν εκατέρωθεν και θα δημιουργηθεί ισορροπία με την αποφυγή πιθανών κινδύνων που μπορεί να προκαλέσουν σύγκρουση», όπως μετέδωσε το ΚΥΠΕ. Ο Ακιντζί δεν ήταν αρνητικός, λένε οι πληροφορίες.

Ούτε ο «πρωθυπουργός» του κατοχικού καθεστώτος, Τουφάν Ερχιουρμάν, είναι αρνητικός. Το είχε δηλώσει την προηγούμενη μέρα. «Εμείς ως τουρκοκυπριακή πλευρά δεν έχουμε πρόβλημα με τη δομή της χαλαρής ομοσπονδίας» είπε. «Άλλωστε η πλευρά που ήθελε ισχυρή κεντρική κυβέρνηση ήταν η ελληνοκυπριακή. Η τ/κ πλευρά ούτε πρόβλημα θα δημιουργήσει ούτε θα προκαλέσει μακρές συζητήσεις για τη χαλαρή ομοσπονδία».

Δηλαδή, μέσα σε λίγες μέρες συζητήσεων στην ελληνοκυπριακή πλευρά, και ενώ δήθεν επρόκειτο για μια ιδέα που έριξε ο Νίκος Αναστασιάδης για προβληματισμό, βρεθήκαμε να μπει και στο τραπέζι των συνομιλιών και να πάθουμε ό,τι παθαίνουμε πάντα. Ρίχνουμε ιδέες τις αρπάζουν οι Τούρκοι και τις θεωρούν συμφωνημένες. Έτσι πάθαμε και με την εκ περιτροπής προεδρία και με πολλά άλλα. Μάλιστα, αυτό με τη χαλαρή ομοσπονδία, μόλις λίγες μέρες μετά από το Εθνικό Συμβούλιο (23/10/18), όπου ο Πρόεδρος «έκανε την εισήγηση να γίνει ένας προβληματισμός, να ακουστούν όλες οι απόψεις και εισηγήσεις, αλλά και επικρίσεις» και «δεν υπήρχε το ενδεχόμενο να κατατεθεί από τον Πρόεδρο έτοιμη, ολοκληρωμένη πρόταση, με την έννοια ότι θα ήταν μια θέση της ελληνοκυπριακής πλευράς για τις διαπραγματεύσεις», όπως εξήγησε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος. Δηλαδή, ο Πρόεδρος ανέπτυξε στον Ακιντζί την ιδέα του, αλλά όχι στο Εθνικό Συμβούλιο.

Έτσι, με συνοπτικές διαδικασίες, εγκαταλείφθηκε ακόμα μια πάγια θέση, μια κόκκινη γραμμή, της ελληνοκυπριακής πλευράς, που ήταν η προϋπόθεση για ισχυρή κεντρική κυβέρνηση ώστε να διασφαλίζεται η ενότητα του κράτους. «Άλλωστε η πλευρά που ήθελε ισχυρή κεντρική κυβέρνηση ήταν η ελληνοκυπριακή», όπως είπε ο Ερχιουρμάν. Καταργείται, λοιπόν κι αυτή η γραμμή ασφαλείας, όχι για να γίνει πιο λειτουργικό το κράτος, όπως λένε όσοι προπαγανδίζουν τη χαλαρότητα, αλλά για να προσεγγιστούν περισσότερο οι τουρκικές θέσεις. Γιατί αν αυτό που αναζητούσαν τόσα χρόνια ανακάλυψαν σήμερα ότι δεν θα είναι λειτουργικό, οφείλουν τουλάχιστον να παραδεχτούν ανικανότητα και να απολογηθούν για τις ψευτιές που ξεφούρνιζαν. Έστω, όμως, ότι έχουν δίκαιο και πρέπει να προχωρήσουμε με τη χαλαρή ομοσπονδία. Τι σημαίνει αυτό, ξέρουν; Μελέτησαν; Έχουν απαντήσεις; Ή το ρίχνουν έτσι, κουτουρού, κι ό,τι βγει; Όπως όλα τα προηγούμενα.

Όσα διαπραγματεύονταν ώς τώρα περιβάλλονταν υπό το μανδύα της επανένωσης. Πρόβαλλαν την ομοσπονδιακή διευθέτηση με όλα όσα συμφωνούσαν ως τη μόνη οδό για την επανένωση και την αποτροπή της διχοτόμησης. Δεν ήταν έτσι, αλλά έτσι έλεγαν. Και το στήριζαν στο ότι, πάνω από τα συνιστώντα κρατίδια ή πολιτείες, θα υπάρχει ένα ισχυρό κράτος που θα διασφαλίζει την ενότητα της χώρας και του λαού. Οι ίδιοι άνθρωποι, οι ίδιοι πολιτικοί, μάς λένε τώρα ότι δεν χρειαζόμαστε ισχυρή κεντρική κυβέρνηση, αλλά χαλαρή με ισχυρά τα χωριστά κρατίδια. Η επανένωση πήγε περίπατο.

Η λύση «πρέπει να επιτυγχάνει την ενότητα του χώρου, του λαού, των θεσμών και της οικονομίας», όπως έλεγαν οι ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου του 2009, τις οποίες επικαλούνται όλοι. Πώς διασφαλίζεται αυτό όταν στη θέση του ισχυρού κεντρικού κράτους θα υπάρχει μια διακοσμητική κυβέρνηση, ανάλογη με αυτήν που προνοούσε το σχέδιο Ανάν, με ελάχιστες αρμοδιότητες. Είναι αυτονόητο ότι δεν διασφαλίζεται η ενότητα αλλά η απόλυτη διαίρεση της χώρας και του λαού και η νομιμοποίηση δύο κρατιδίων ίσου καθεστώτος. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτό είναι καλύτερο, είναι πιο λειτουργικό, είναι λιγότερο συγκρουσιακό. Τουλάχιστον, ας μας πουν την αλήθεια για τούτο: Ότι ουδέποτε πίστεψαν και ουδέποτε εργάστηκαν για πραγματική επανένωση. Όταν μας έλεγαν ομοσπονδία, εννοούσαν συνομοσπονδία κι όταν μας έλεγαν επανένωση εννοούσαν διχοτόμηση.

ΠΗΓΗ:http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/601719/-alloste-i-plevra-poy-ithele-ischyri-kentriki-kybernisi-itan-i-ellinokypriaki