4/12/2018
του Άθου Κοιρανίδη
Σε μία σπάνια δημόσια επίδειξη πολιτικής συσπείρωσης, τα τρία μεγάλα κόμματα ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ εξέφρασαν την περασμένη εβδομάδα, διά των αρχηγών τους, την προσήλωσή τους στη δικοινοτική, διζωνική ομοσμπονδία (ΔΔ0) ως τη συμφωνημένη βάση και τη μόνη εφικτή επιλογή για λύση του κυπριακού προβλήματος.
Η κίνηση αυτή του διζωνικού τρίο δεν ήταν βέβαια τυχαία. Έγινε για να κατευνάσει τις ανησυχίες των πολιτών σχετικά με τις αλλοπρόσαλλες δηλώσεις του Προέδρου Αναστασιάδη περί «αποκεντρωμένης ομοσπονδίας» και την έμμεση παραδοχή του ότι παρά τα 44 χρόνια συνομιλιών δεν διαφαίνεται προοπτική συμφωνίας λόγω των πολύ διαφορετικών ερμηνειών του όρου ΔΔΟ από τους εμπλεκόμενους.
Η επιχειρηματολογία των τριών διζωνικών αρχηγών στερείται σοβαρότητας. Πώς μπορεί η βάση λύσης να θεωρείται συμφωνημένη όταν τυγχάνει αντικρουόμενων ερμηνειών από τους εμπλεκόμενους; Πώς μπορεί η βάση λύσης να θεωρείται εφικτή όταν για σχεδόν μισό αιώνα δεν κατέστη δυνατή η εφαρμογή της, ακόμη και από τους πιο φανατικούς οπαδούς της; Ο Νικόλας Παπαδόπουλος παραδέχτηκε ότι σήμερα το Κυπριακό βρίσκεται σε μια κατάσταση «ασάφειας και αοριστίας».
Το δυστύχημα για τον κυπριακό λαό είναι ότι το κομματικό κατεστημένο ελέγχεται από ηγετίσκους οι οποίοι ενδιαφέρονται πρώτα για τη δική τους πολιτική σταδιοδρομία και μετά για το συμφέρον της πατρίδας μας. Τα πρόσωπα αυτά δεν έχουν την ικανότητα να ξεφύγουν από την πεπατημένη και να σκεφτούν έξω από το κουτί. Δεν είναι ικανοί ούτε καν να στοιχειοθετήσουν τη θέση διεκδίκησης των βασικών ελευθεριών, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Το ελληνορθόδοξο φρόνημά τους έχει υποταχθεί στο παγκοσμιοποιημένο πνεύμα που έχει διεισδύσει στην κυπριακή κοινωνία. Αντί να υπηρετούν τον κυπριακό λαό, εξυπηρετούν τα ξένα κέντρα αποφάσεων που εποφθαλμιούν τον ενεργειακό μας πλούτο.
Για να διαχειριστούν τους οπαδούς τους, οι τρεις αρχηγοί χρησιμοποίησαν διαφορετικές επικοινωνιακές τακτικές. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου χρησιμοποίησε τον εκφοβισμό απευθυνόμενος στους «ππαραδόπιστους» οπαδούς των τριών κομμάτων, τονίζοντας ότι «η παρούσα ευημερία και το αίσθημα ασφάλειας που βιώνουμε είναι εύθραυστα χωρίς την επίτευξη μιας λειτουργικής λύση». Ο Άντρος Κυπριανού έψεξε τη στάση του Προέδρου Αναστασιάδη να φλερτάρει με τη συνομοσπονδία, ενώ ο Νικόλας Παπαδόπουλος συμβούλεψε ότι αυτό που χρειαζόμαστε είναι «ρεαλιστική διεκδικητικότητα».
Μόλις μερικούς μήνες μετά τις προεδρικές εκλογές, το διζωνικό μέτωπο έχει συσπειρωθεί για να αντιμετωπίσει τις πληθύνουσες φωνές κατά της ΔΔΟ. Ο Νικόλας Παπαδόπουλος που εντέχνως απέφευγε κατά την προεκλογική εκστρατεία να την υποστηρίξει, για να υφαρπάξει τις ψηφούς των αντι-διζωνικών, την έχει ξαναθυμηθεί. Οι πολλές διαφορές μεταξύ ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ έχουν ξεχαστεί και οι δύο αρχηγοί παρουσιάζονται ως σιαμαίοι, ιδιαίτερα σε σχέση με την εσωτερική διακυβέρνηση, επιτρέποντας σε πολλούς να υιοθετούν τη φημολογία ότι έχουν ήδη συνάψει συμφωνία συνεργασίας για τις επόμενες εκλογές.
Είναι άγνωστο πώς θα συμπεριφερθεί ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ μετά την ολοκλήρωση του κύκλου επαφών της Ειδικής Απεσταλμένου του Τζέιν Χολ Λουτ. Αυτό όμως που είναι βέβαιο είναι ότι η ευκαιρία για επανατοποθέτηση του Κυπριακού στην ορθή του βάση, ως προβλήματος εισβολής, κατοχής, εγκλημάτων πολέμου και καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και για μετατροπή της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος απαλλαγμένο από ρατσιστικά, αποικιακά, νεο-οθωμανικά και ιμπεριαλιστικά κατάλοιπα, εγγυήσεις και κηδεμονικές πρόνοιες, θα χαθεί, αν δεν αλλάξουμε μυαλά, και παρόμοια είναι αγνωστο αν και πότε θα παρουσιαστεί.
ΠΗΓΗ:http://www.philenews.com/f-me-apopsi/paremvaseis-ston-f/article/620058/disy-akel-kai-diko-ti-dizoniki-kai-ta-matia-sas
