12 Δεκέμβριος 2018, 12:00
Με τον Άντη Λοΐζου
Η στάση της Ρωσίας, οι έμμεσες απειλές της κατά της ΚΔ και η αναβάθμιση των σχέσεών της με την Τουρκία αποδεικνύουν περίτρανα ότι η εν λόγω χώρα πάντα έβλεπε και χειριζόταν την Κύπρο ως το μέσο πρόκλησης αναστάτωσης και προβλημάτων εντός του ΝΑΤΟ και, κατ’ επέκτασιν, μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας
Ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, η επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη, η διαχρονική επιθυμία – στόχος της Ρωσίας να κατεβεί στη Μεσόγειο, ο ισλαμικός φονταμενταλισμός και η πολιτικοστρατιωτική κατάσταση στην Ουκρανία, όπως έχει διαμορφωθεί μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, αρχικά, αποτελούν, ίσως, κατά κύριο λόγο, τα κυριότερα αίτια για την έναρξη του Β’ Ψυχρού Πολέμου μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας και κάποιων εκ των συμμάχων τους. Δεν πρέπει επίσης να παραγνωρίζεται και η ανεύρεση υδρογονανθράκων στις ΑΟΖ της Αιγύπτου, του Ισραήλ και της Κύπρου, σε σχέση με τις νέες επαχθείς απαιτήσεις και επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας κατά της Κύπρου στην ξηρά, τη θάλασσα και στον αέρα (διχοτόμηση του FIR της Κυπριακής Δημοκρατίας ΚΔ) και της Ελλάδος στη Θράκη και στο Αιγαίο Πέλαγος με ό,τι αυτά συνεπάγονται.
Είναι σαφής η στάση της ΚΔ για το πώς βλέπει, σε συνεργασία με τους εταίρους της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Μέση Ανατολή (Αίγυπτο και Ισραήλ), την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου, έχοντας ως κύριο τροφοδοτούμενο τα ευρωπαϊκά κράτη, σε αντίθεση με την Τουρκία, που διεκδικεί μερίδιο και ρόλο κλειδί και που, όπως σαφώς διαφαίνεται, θα επιδιώξει την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων κατά τρόπον εκβιαστικό που να εξυπηρετεί τη γεωπολιτική της αναβάθμιση και την εδραίωσή της ως περιφερειακής δύναμης που να ασκεί εποπτεία στην περιφέρειά της και να επηρεάζει τις εξελίξεις. Δεν πρέπει να αποκλείεται, ο στόχος της Τουρκίας να γίνει περιφερειακή δύναμη, να είναι ένας ενδιάμεσος στόχος και ο τελικός της στόχος να είναι όπως γίνει περιφερειακή ηγεμονική δύναμη που να καθορίζει την πολιτική στην περιοχή της.
Σ’ αυτήν τη στοχοθεσία της Τουρκίας συνηγορούν οι ακόλουθες συνιστώσες:
1. Οι εδαφικές διεκδικήσεις και κατακτήσεις εδαφών από την Τουρκία των γειτονικών της κρατών (Ελλάς, Κύπρος, Ιράκ και Συρία) και η επιθυμία της όπως η λύση στο Κυπριακό τής επιτρέπει τον πλήρη πολιτικό και στρατιωτικό έλεγχο της ΚΔ με όλες τις παραπέρα επεκτάσεις. Σ’ ό,τι αφορά την Κύπρο, επιδίωξη της Τουρκίας είναι να την ελέγξει πλήρως και στην Ελλάδα να διχοτομήσει το Αιγαίο και να της στερήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα.
2. Η σύγκρουση με το Ισραήλ, με επιδίωξη να γίνει ηγέτιδα δύναμη των μουσουλμάνων και ο εξαναγκασμός του Ισραήλ σε υποχωρήσεις υπέρ των Παλαιστινίων. Το εν λόγω θέμα δεν γίνεται αποδεκτό από μέρους των Αράβων.
3. Το φλερτ της με τη Ρωσία, η αγορά των πυραύλων S-400 και η θρασύτατη απαίτησή της όπως οι ΗΠΑ υποκύψουν και της παραδώσουν τα πολεμικά αεροσκάφη F-35, παρά την απόφασή τους περί του αντιθέτου.
4. Η χειραγώγηση των ενόπλων δυνάμεων της Αλβανίας, του Κοσόβου και των Σκοπίων, η δημιουργία στρατιωτικών βάσεων στις εν λόγω χώρες, καθώς και η δημιουργία στρατιωτικών βάσεων στη Σομαλία και στο Κατάρ και οι παρεμβάσεις της στο εσωτερικό των εν λόγω κρατών.
5. Η αλαζονική της συμπεριφορά προς τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Η τελευταία, δε, υπέκυψε πολλές φορη ????????Γενεοστο ΑΚΕΛΠΑ και τηταΚΑΙ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΨΥΧΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣές στα θελήματα της Τουρκίας αυτοαναιρούμενη και επιδεικνύοντας αδυναμία να υλοποιήσει τις θέσεις αρχών της, όπως η ίδια διακηρύττει. Φυσικά, η ΕΕ με τη στάση της αυτή αποδυναμώνεται.
6. Η εξαγγελία της αγοράς ελικοπτεροφόρου που ήδη κατασκευάζεται και η εξαγγελία για αγορά δεύτερου.
7. Η δυνατότητά της να γίνει πυρηνική δύναμη σε βάθος χρόνου, δεδομένων των κρυπτοπυρηνικών της φιλοδοξιών και της συνεργασίας της με χώρες που διαθέτουν πυρηνικά, όπως το Πακιστάν.
Η Κύπρος ως συνιστώσα των κυπριακών σχεδιασμών
Στα προαναφερθέντα, η Κύπρος, με το πρόβλημά της λυμένο κατά τρόπον που να επιτρέπει στην Τουρκία να ελέγχει πλήρως την ΚΔ και ν’ αποτελεί το δόλωμα των ΗΠΑ και της ΕΕ προς την Τουρκία, προκειμένου να την εξευμενίσουν -αμφίβολο, όμως, αν θα το πετύχουν-, είναι η πλέον ευνοϊκή για την Τουρκία συνιστώσα. Ενισχυτικό στοιχείο προς τα παραπάνω αποτελεί η αλλοπρόσαλλη και δουλοπρεπής και συνεχώς υποχωρητική στάση της κυπριακής Κυβέρνησης και κατ’ εξοχήν των κομμάτων ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ και ΑΚΕΛ, που κυριολεκτικά εκλιπαρούν την Τουρκία και το ψευδοκράτος να επανέλθουν στο τραπέζι των συνομιλιών και να συνεχιστούν οι συνομιλίες για λύση του Κυπριακού με τη μορφή Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας ή Χαλαρής Ομοσπονδίας (όπως την ενεπνεύσθη ο ΠτΔ Νίκος Αναστασιάδης), από το σημείο που διακόπηκαν στη Γενεύη με την αποχώρηση της Τουρκίας, αφού η ΚΔ δεν υποχωρούσε παραπέρα. Ρητορικό ερώτημα: Εάν η Τουρκία επιστρέψει στις συνομιλίες, να θεωρήσουμε ότι η ΚΔ ικανοποίησε τις απαιτήσεις που είχε στη Γενεύη; Τι λέει η Κυβέρνηση;
Εξετάζοντας, όμως, το θέμα σφαιρικά, πρέπει να προσέξει η Κυβέρνηση της ΚΔ τις σχέσεις της με τις φιλικές χώρες, όπως το Ισραήλ, και τις ιστορικές φιλικές σχέσεις με την Αίγυπτο, γιατί, με μια λύση της μορφής ΔΔΟ που να επιτρέπει στην Τουρκία να ελέγχει πλήρως την ΚΔ, σίγουρα οι εν λόγω χώρες θα ενοχληθούν και η ΚΔ θα φανεί αναξιόπιστη, με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον.
Τέλος, η στάση της Ρωσίας και οι έμμεσες απειλές της κατά της ΚΔ και η αναβάθμιση των σχέσεών της με την Τουρκία αποδεικνύουν περίτρανα ότι η εν λόγω χώρα πάντα έβλεπε και χειριζόταν την Κύπρο ως το μέσο πρόκλησης αναστάτωσης και προβλημάτων εντός του ΝΑΤΟ και κατ’ επέκτασιν μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας. Το τραγικό για την Κύπρο είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα πιστεύουν ότι η Ρωσία θα σώσει την Κύπρο.
Τελειώνοντας, θυμίζω σε όσους διαπραγματεύονται με την Τουρκία και σε όσους συνέβαλαν ή συμβάλλουν στην αποδόμηση της Εθνικής Φρουράς ότι, όποιος διαπραγματεύεται με την Τουρκία χωρίς Μεραρχίες, είναι σαν να διαπραγματεύεται με κατεβασμένα τα βρακιά.
ΠΗΓΗ:http://www.sigmalive.com/simerini/politics/543902/i-tourkia-kai-i-diamorfoumeni-katastasi-stin-an-mesogeio
