Η Πενταμερής ναυαγεί προτού ξεκινήσει

23/2/2021

γράφει η Ανδρούλα Γκιούρωφ

Μόνη ασφαλιστική οδός, για να μη βρεθεί ξανά η Κύπρος στα γρανάζια της κρεατομηχανής της τουρκο-βρετανικής συμπαιγνίας με την ευλογία των ΗΠΑ, είναι η προετοιμασία μιας διεθνούς διάσκεψης, στην οποία θα συμμετέχουν οι εκπρόσωποι όλων των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, όπου η Κύπρος δεν θα παίζεται μονότερμα στο γήπεδο των δαιμόνων της

Οι μαξιμαλιστικές θέσεις της Τουρκίας στο Kυπριακό, η εμμονή της σε λύση δύο κρατών καθώς και η πλήρης περιφρόνησή της προς την Κυπριακή Δημοκρατία, ένα κράτος αναγνωρισμένο από τον ΟΗΕ και μέλος της Ε.Ε., καθιστούν τη σύγκληση μιας πενταμερούς διάσκεψης για το Κυπριακό απομακρυσμένη. Η αμηχανία του επικεφαλής του ΟΗΕ κ. Γκουτέρες και η παρελκυστική τακτική που ακολουθεί ως προς τον καθορισμό του χρόνου και χώρου της επικείμενης πενταμερούς, είναι ενδεικτικά μιας ένοχης στάσης και συμπαιγνίας για το σκηνικό που ετοιμάζεται να στηθεί για τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι εμπλεκόμενοι στο Κυπριακό, με πρωταγωνιστή τη Βρετανία, είναι πρόθυμοι να βάλουν στο τραπέζι των συνομιλιών τις «νέες ιδέες» της Άγκυρας, που δεν είναι άλλες από τις πάγιες αξιώσεις της για μετατροπή της Κύπρου σε προτεκτοράτο της. Δηλαδή μια χαλαρή ομοσπονδία, που στην πραγματικότητα θα είναι συνομοσπονδία δύο κυρίαρχων κρατών, όπου οι δύο εγγυήτριες δυνάμεις, Τουρκία και Βρετανία, θα κατοχυρώνουν εσαεί η μία τον κατοχικό τούρκικο στρατό της και η άλλη τις βρετανικές Βάσεις αλλά και δικαιώματα στην Αιγιαλίτιδα ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το οξύμωρο και πολιτικά ανήθικο είναι ότι και οι δύο αυτές χώρες το 1960 υπέγραψαν ως εγγυήτριες δυνάμεις την ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τώρα επιδιώκουν τη διάλυσή της.

Το μείζον ερώτημα, που εγείρεται, είναι κατά πόσον ο Αντόνιο Γκουτέρες θα τολμήσει να παρακάμψει τις αποφάσεις του ΟΗΕ και του Συμβουλίου Ασφαλείας, από το οποίο παίρνει τις εντολές για τις όποιες κινήσεις του στο Κυπριακό.

Η Κύπρος πάντα ήταν στο στόχαστρο

Η Κύπρος, λόγω της πολυσήμαντης γεωστρατηγικής της θέσης, πάντα ήταν στο στόχαστρο των μεγάλων δυνάμεων που επιδίωκαν να την θέσουν υπό τον πλήρη έλεγχό τους. Από της ανακήρυξης της Ανεξαρτησίας της -και ο τρόπος με τον οποίο οι αρχιτέκτονες και σχεδιαστές όλων των προηγούμενων διχοτομικών σχεδίων επέβαλαν τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου- θεωρήθηκε ως ένα έκθετο παραπληγικό κράτος με περιορισμένο χρόνο ζωής. Κανένας δεν πίστεψε στην επιβίωσή του και ότι θα μπορούσε να υπερβεί τους σκοπέλους και τις παγίδες. Γι’ αυτό έβαζαν την Τουρκία μπροστά, προκειμένου να αναλαμβάνει τη βρόμικη δουλειά και εκ δευτέρου τη Βρετανία με την πολιτική τού «διαίρει και βασίλευε», προκειμένου να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα της ΝΑΤΟϊκής λυκοσυμμαχίας.

Η συνωμοσία του 1974 και η σφαγή της Κύπρου δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ήταν η κορύφωση όλων των μεθοδεύσεων για να μετατραπεί -όσο μπανάλ και αν ακούγεται- σε ένα υποτελές κράτος. Σε ένα κράτος-μαριονέτα, και όπως χαρακτηριστικά κατάγγελλε ο ιστορικός ηγέτης του ΑΚΕΛ, Εζεκίας Παπαϊωάννου, τη μετατροπή της Κύπρου σ’ ένα αβύθιστο αεροπλανοφόρο του ΝΑΤΟ και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Σαράντα επτά χρόνια μετά και αφού παραβιάστηκαν όλες οι αρχές του διεθνούς δικαίου και κατακουρελιάστηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, η Τουρκία από θύτης μετατρέπεται με θράσος και αξιώσεις σε εμπλεκόμενο μέρος. Προφανώς πιστεύουν πως έφθασε η ώρα να προχωρήσουν με αναίμακτο τρόπο στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Τώρα η Κύπρος κινδυνεύει ξανά να γίνει το εμπόρευμα στα ανατολίτικα παζάρια προκειμένου οι ΗΠΑ να επαναφέρουν την Τουρκία στον δρόμο του πιστού και καλόβολου ΝΑΤΟϊκού συμμάχου τους. Ήδη οι συζητήσεις που γίνονται για το μέλλον των ρωσικών πυραύλων S-400 και τα μισόλογα του Τούρκου Υπουργού Άμυνας για να επαναληφθεί το κακό προηγούμενο της Κύπρου με τους S-300, οι οποίοι εκτοπίστηκαν στην Κρήτη, προκαλούν νέες ανησυχίες.

Αφέλεια ή συνειδητή πράξη υποτέλειας

Την Πέμπτη ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβ. Νεοφύτου, σε συνέχεια των επαφών του με Πρέσβεις στην Κύπρο, συναντήθηκε με την Αμερικανίδα Πρέσβη, Judith Garber, στην οποία εξέφρασε τις ανησυχίες του «για τους κινδύνους από τη μη πραγματοποίηση της πενταμερούς διάσκεψης». Ζήτησε τη στήριξη των ΗΠΑ, λέγοντας «πως το πλαίσιο λύσης του Κυπριακού δεν μπορεί να ξεφύγει από τις ομόφωνες αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, για ένα κράτος και η μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, με πολιτική ισότητα».

Η τάση να εκλιπαρούμε τις ΗΠΑ να μας βοηθήσουν για μια δίκαιη λύση του Κυπριακού, την ώρα που και οι πέτρες γνωρίζουν πως η τραγωδία της Κύπρου σχεδιάστηκε και μεθοδεύτηκε από τις ίδιες σε συνεργασία με την Τουρκία και τη Βρετανία, είναι απαράδεκτη. Αυτή η συμπεριφορά είτε εδράζεται σε μια πολιτική αφέλεια, ή είναι μια στάση υποτέλειας και ραγιαδισμού.

Οι κίνδυνοι που είναι υπαρκτοί δεν είναι αν δεν γίνει η πενταμερής. Ο μεγάλος κίνδυνος είναι να γίνει, με τα Ην. Έθνη να ρίχνουν πλέον τη μάσκα της υποκρισίας, να αποδέχονται τις θέσεις της Άγκυρας και η ε/κ πλευρά να βρεθεί εκ νέου σε μια παγίδα εγκλωβισμού. Να εξαναγκαστεί να αποδεχθεί θέσεις της Τουρκίας ή να βρεθεί στο εδώλιο του κατηγορουμένου ότι δεν θέλει λύση.

Ας μην πανικοβάλλει τον λαό ο κ. Αβέρωφ πως αν δεν γίνει η άτυπη πενταμερής «θα μας βρει το καλοκαίρι να χάνουμε και τα Βαρώσια μας». Eξάλλου η πενταμερής, όπως λέγεται, θα είναι άτυπη και γίνεται για να διαφανεί αν υπάρχει έδαφος. Όπως όλα δείχνουν, το ναυάγιο είναι προ των πυλών προτού καν ξεκινήσει, γιατί όχι μόνο δεν υπάρχει έδαφος, αλλά η Τουρκία δεν έχει καμιά διάθεση να συμμορφωθεί με τις ομόφωνες αποφάσεις του Σ. Ασφαλείας.

Μόνη ασφαλιστική οδός για να μη βρεθεί ξανά η Κύπρος στα γρανάζια της κρεατομηχανής της τουρκο-βρετανικής συμπαιγνίας με την ευλογία των ΗΠΑ, είναι η προετοιμασία μιας διεθνούς διάσκεψης, στην οποία θα συμμετέχουν οι εκπρόσωποι όλων των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, όπου η Κύπρος δεν θα παίζεται μονότερμα στο γήπεδο των δαιμόνων της.

Επέστρεψε στην… καθημερινότητά του ο Ερντογάν

Ο Τούρκος Πρόεδρος δεν άντεξε για πολύ. Βλέποντας την καθίζηση των ποσοστών τόσο του ιδίου όσο και του κόμματός του ΑΚΡ, επανήλθε στον παλιό κακό του εαυτό, υβρίζοντας κρατικούς ηγέτες όπως της Γαλλίας και της Ελλάδας, ρίχνοντας εκ νέου την πρόχειρη μάσκα του «ειρηνιστή» που φόρεσε, προκειμένου να εξευμενίσει τις ΗΠΑ και ειδικά τον νέο Αμερικανό Πρόεδρο Μπάιντεν καθώς και την ελίτ των Βρυξελλών για να μην επιβληθούν κυρώσεις. Με τις μαξιμαλιστικές της θέσεις η Τουρκία επιχειρεί να κερδίσει ξανά χρόνο τόσο στο Κυπριακό όσο και στα άλλα μέτωπα που άνοιξε στο Ιράκ, τη Συρία και τη Λιβύη.

Το φερέφωνο και ο εγκάθετος του Ερντογάν στα κατεχόμενα, Ερσίν Τατάρ, καθημερινά πλέον με τις δηλώσεις του δείχνει πως πηγαίνουν στην πενταμερή με στόχο να πετύχουν τη διχοτόμηση. Απαντώντας σε δηλώσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας, Νίκου Αναστασιάδη, είπε πως «το μοντέλο λύσης που προνοεί τη συνεργασία δυο κυρίαρχων κρατών μπαίνει στην ατζέντα από εμάς ως μια νέα ιδέα, και θα τεθεί στο τραπέζι στην άτυπη διάσκεψη και δεν θα κάνουμε πίσω σε αυτό». Χαρακτήρισε δε απαράδεκτη τη δήλωση του Προέδρου πως δεν πρέπει να αλλάξουν οι παράμετροι των ΗΕ, πως τα σχέδια της τουρκικής πλευράς για άνοιγμα της κλειστής πόλης των Βαρωσίων πρέπει να τερματιστούν όπως και οι δραστηριότητες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Ισχυρίστηκε μάλιστα πως ο Πρόεδρος Αναστασιάδης “θέτει τέτοιους όρους”, και στοχεύει στο να δυναμιτίσει την άτυπη διάσκεψη.

Με τέτοιες θέσεις είναι αδύνατο να γεφυρωθεί το χάσμα και είναι περίεργο πώς η Αμερικανίδα Τζέιν Χολ Λουτ προτείνει στον Γ.Γ. του ΟΗΕ να επιχειρήσει τη σύγκληση της πενταμερούς, η οποία είναι καταδικασμένη να ναυαγήσει προτού καν ξεκινήσει.

ΠΗΓΗ:https://simerini.sigmalive.com/article/2021/2/23/e-pentameres-nauagei-protou-xekinesei/