Η αντιμετώπιση της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής

Η ΚΑΤΟΧΙΚΗ Τουρκία επιχειρεί να υλοποιήσει ένα μεγαλεπήβολο σχεδιασμό, ο οποίος έχει προδήλως επεκτατικό χαρακτήρα. Κι αυτός ο επεκτατισμός δεν αφορά μόνο την Κύπρο και την Ελλάδα, αλλά όσοι παρακολουθούν τις δράσεις της Άγκυρας θα διαπιστώσουν ότι εξαπλώνεται σε διάφορες περιοχές του πλανήτη.

ΜΟΝΟ να κοιτάξει κανείς τον χάρτη της Αφρικής με τις τουρκικές παρεμβάσεις ( στρατιωτική παρουσία, επενδυτική, φιλανθρωπική κ.ά), διαπιστώνει το μέγεθος αυτών των κινήσεων. Κτίζοντας, για παράδειγμα, ένα νοσοκομείο ή ένα κτίριο για σχολείο ή δίνοντας απευθείας «φιλανθρωπικές» εισφορές εκ των πραγμάτων δημιουργούνται σχέσεις, που βαθμηδόν οδηγούν σε εξαρτήσεις. Αυτές οι σχεδιασμένες κινήσεις εδραιώνουν την τουρκική παρουσία στις χώρες αυτές.

ΕΧΟΥΜΕ παρακολουθήσει τις τελευταίες ημέρες και το Μνημόνιο Συνεργασίας,που έχει υπογράψει η Τουρκία με την προσωρινή κυβέρνηση της Τρίπολης της Λιβύης. Με το Μνημόνιο αυτό ο τουρκικός στρατός καθίσταται κυρίαρχος στις περιοχές, που ελέγχει η προσωρινή κυβέρνηση. Η Τουρκία στην κυριολεξία, μετά την εξέλιξη αυτή, βάζει «μπότα» και δεν πρόκειται να φύγει ποτέ από τη Λιβύη. Η πολιτική, η ιστορία και η ζωή αυτό αποδεικνύουν διαχρονικά.

 ΕΙΝΑΙ σαφές ότι τα τελευταία χρόνια παρακολουθούμε μια μεγάλη προσπάθεια της κατοχικής Τουρκίας να πετύχει το στόχο του καθεστώτος της Άγκυρας, να καταστεί περιφερειακή, διεθνής δύναμη. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιεί όλα τα μέσα, πολιτικά, στρατιωτικά και οικονομικά. Είναι δε προφανές πως αυτός ο σχεδιασμός σε μεγάλο βαθμό πετυχαίνει. Δεν είναι εύκολη αυτή η πορεία, αλλά πόντους κερδίζει.

ΜΕ αυτά τα δεδομένα, τα οποία παρακολουθούν και γνωρίζουν πολύ καλά Αθήνα και Λευκωσία, τα δυο κράτη πρέπει να κινηθούν. Και να κινηθούν, στο πλαίσιο ασφαλώς των δυνατοτήτων τους. Και δυνατότητες υπάρχουν καθώς μπορεί να μην έχουν το μέγεθος της Τουρκίας αλλά διαθέτουν στρατηγικά πλεονεκτήματα, τα οποία δεν έχει η Άγκυρα.

ΣΕ αυτή τη στρατηγική προίκα πρέπει να επενδύσουν Ελλάδα και Κύπρος για να κινηθούν αποτρεπτικά και να αντιμετωπίσουν τον τουρκικό επεκτατισμό.

Η ΑΓΚΥΡΑ κτίζει σχέσεις αλλά έχει και πολλούς εχθρούς, λόγω της συμπεριφοράς της. Αυτό δεν ισχύει για την Ελλάδα και την Κύπρο, που ο μόνος και διαχρονικός εχθρός τους  είναι η κατοχική Τουρκία. Και σε αυτό πρέπει να επικεντρωθούμε. Με σχεδιασμό και σενάρια διαχείρισης και αντιμετώπισης.

ΠΗΓΗ:https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1501430/i-antimetopisi-tis-tourkikis-epektatikis-politikis/