25 ΙΟΥΝΙΟΥ 2017
Του Γεώργιου Οικονόμου
Ο νέος κύκλος συνομιλιών για την επίλυση του Κυπριακού έχει προγραμματισθεί να αρχίσει στις 28 Ιουνίου στην Γενεύη.
Υπάρχουν βάσιμοι φόβοι ότι στην μεγάλη του επιθυμία να εξευρεθεί λύση ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έχει εγκλωβιστεί σε μία διαδικασία ανατολίτικου παζαριού που νομοτελειακά οδηγεί σε λύση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της Τουρκίας.
Οι εσωτερικές πτυχές μιας ενδεχόμενης συμφωνίας έχουν αναλυθεί επαρκώς και η κρούση του κώδωνα του κινδύνου είναι εκκωφαντική.
Εκείνο που ίσως δεν έχει τονισθεί αρκετά είναι ότι τυχόν λύση επί βάσεως Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας όπως έχουν διαμορφωθεί οι συγκυρίες θα είναι άκρως καταστροφική τόσο για την Κύπρο όσο και για την Ελλάδα οι οποίες συνεργαζόμενες αποτελούν γεωπολιτικώς την κομβική συμμαχία και τον άξονα ισχύος στην περιοχή της ανατολικής μεσογείου.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τυχόν λύση θα αποδυναμώσει την συμμαχία Ελλάδας – Κύπρου με επακόλουθο την απαξίωση των δύο κρατών από τους σημερινούς συμμάχους και συνεργάτες κυρίως της περιοχής, εφ’όσον η Κύπρος ουσιαστικά αποδέχεται εκ των προτέρων ότι σε περίπτωση συμφωνίας η Τουρκία θα είναι ο «μεγάλος αδελφός» της Κύπρου, οι αγωγοί για την μεταφορά των υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου θα διέρχονται από την Τουρκία και η Κύπρος θα είναι ο ομφάλιος λώρος μέσω του οποίου η Τουρκία θα αποκτήσει ουσιαστικό λόγο στα ευρωπαϊκά δρώμενα.
Οι αναπτυσσόμενες συμμαχίες με Ισραήλ, Αίγυπτο και λοιπές χώρες της Ανατολικής Μεσογείου με τις οποίες η Κύπρος και η Ελλάδα σφυρηλατούν στενές στρατηγικές σχέσεις θα ατονήσουν, επειδή η Κύπρος θα θεωρείται πλέον ως εξαρτώμενη από την Τουρκία και το συμφέρον των χωρών αυτών θα στραφεί προς άλλους σχηματισμούς αφού είναι γνωστό ότι οι σχέσεις τους με την Τουρκία καθίστανται ολοένα και πιο προβληματικές.
Είναι εμφανής η προσπάθεια της Τουρκίας να δημιουργήσει ιδίαν προηγμένη πολεμική βιομηχανία, να αποκτήσει ένα τεράστιο αεροπορικό στόλο από F-35, να προχωρήσει στην ναυπήγηση αεροπλανοφόρου και στην λειτουργία τριών πυρηνικών σταθμών από διαφορετικούς προμηθευτές για ευνόητους λόγους. Διεξάγει τεράστια προσπάθεια να καταστεί περιφερειακή υπερδύναμη και, εν καιρώ, πυρηνική δύναμη – ήδη πειραματίζεται με κατασκευές και εκτοξεύσεις βαλλιστικών πυραύλων.
Εκτός της αύξησης της πολεμικής της ισχύος η Τουρκία προωθεί την δημιουργία μουσουλμανικού τόξου που θα ελέγχεται από την ίδια και θα καλύπτει τις χώρες που αποτελούσαν επαρχίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η πολιτική αυτή απέτυχε στις χώρες της Ανατ. Μεσογείου και της Ανατολής, αλλά πετυχαίνει στα Βαλκάνια.
Από την απλή απαρίθμηση των κατακτητών της Κύπρου ανά τους αιώνες, γίνεται αντιληπτή η σπουδαιότητα της θέσης της Κύπρου στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής μεσογείου. Είναι μοναδικό φαινόμενο κράτους που να έχει αλλάξει τόσους πολλούς κατακτητές.
Στη σημερινή εποχή η γεωστρατηγική σπουδαιότητα της Κύπρου πολλαπλασιάζεται γεωμετρικά, γιατί, σε συνδυασμό με την Ελλάδα, τα δύο κράτη δημιουργούν ένα ακτύπητο δίδυμο γεωπολιτικής ισχύος που δύσκολα απαντάται. Η Ελλάδα και η Κύπρος δημιουργούν το στρατηγικό βάθος που είναι αναγκαίο για να διατηρούνται οι τοπικές συμμαχίες και πολλαπλασιάζεται η ωφελιμότητά τους για τις Ην. Πολιτείες και την Ε.Ε., οι οποίες μέσω του διδύμου Ελλάδας – Κύπρου μπορούν να ελέγχουν την Μέση Ανατολή.
Μπορεί η Τουρκία λόγω κυρίως του όγκου της και του πληθυσμού της να θεωρείται γεωπολιτικώς μια πολύ επιθυμητή σύμμαχος, εν τούτοις στην πραγματικότητα είναι μεγάλο λάθος να παραβάλλεται η γεωστρατηγική της αξία με τον συνδυασμό Ελλάδα – Κύπρος. Η βάση της Σούδας συνδυαζόμενη με βάσεις στην Κύπρο είναι ικανές να υπερκεράσουν την Τουρκία η οποία ως αναξιόπιστη σύμμαχος δεν δικαιούται εμπιστοσύνης.
Για τις χώρες της Μέσης Ανατολής που πρόσκεινται στην Δύση όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος, η Κύπρος μαζί με την Ελλάδα είναι απαραίτητες για την επιβίωσή τους τόσο για την διασύνδεσή τους με την Ε.Ε. όσο και για την κοινή εκμετάλλευση και μεταφορά του φυσικού αερίου και των υδρογονανθράκων στην Ευρώπη αλλά και για τον πολλαπλασιασμό της ισχύος τους. Βλέπουμε τελευταίως κοινές ασκήσεις, κοινές συμμαχίες και συμφωνίες εφ’όλης της ύλης.
Τελειώνοντας αξίζει να αναφερθεί ότι η ασφάλεια και η βιωσιμότητα του θαλάσσιου δρόμου του μεταξιού, επ’ωφελεία ολόκληρης της Ευρώπης διασφαλίζεται από το δίδυμο Κύπρου – Ελλάδος. Ας αναλογιστούμε αυτές τις παραμέτρους πριν ενδώσουμε σε μια λύση «αυτοκτονίας» η οποία από πρωταγωνιστές θα μας καταντήσει κομπάρσους. Η προωθούμενη σε περίπτωση συμφωνίας τριμερής συμμαχία μεταξύ Τουρκίας, Ελλάδος και Κύπρου μόνο περιπέτειες μπορεί να σωρεύσει στον ελληνισμό. Ας μην ξεχνούμε ότι η Τουρκία ουσιαστικά ποτέ δεν ετήρησε τις συμφωνίες που υπέγραψε – μόνο μέχρι εκεί που την συμφέρει.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.