20/10/2018
του Άριστου Μιχαηλίδη
Έγραφα προχτές ένα σύντομο σχόλιο για να θίξω το ότι ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών στην έκθεσή του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας εξαφανίζει την Τουρκία και την κατοχή από τις διαδικασίες αναζήτησης λύσης και σημειώνει ότι: «Μια διαρκής λύση του Κυπριακού επαφίεται στους Κυπρίους να την αποφασίσουν». Διερωτήθηκα πώς μπορεί να πιστεύει ο κ. Γκουτέρες ότι επαφίεται στους Κυπρίους μια λύση όταν γνωρίζει από πρώτο χέρι ότι εξαρτάται απόλυτα από την Τουρκία. Μου φάνηκε πολύ λογική η απορία, προπάντων μου φάνηκε ότι εκφράζει κάθε Ελληνοκύπριο, που αντιλαμβάνεται ποιο είναι το πρόβλημά μας. Γελάστηκα. Υπάρχουν πιο ξύπνιοι, που καταλαβαίνουν περισσότερα. Ένας δημοσιογράφος, ένας Ελληνοκύπριος δημοσιογράφος, αισθάνθηκε ότι όφειλε να υπερασπιστεί τον Γκουτέρες και έγραψε σχόλιο στην εφημερίδα του (στην Αλήθεια) για να ειρωνευτεί το δικό μου σχόλιο. Το διάβασα με έκπληξη, ομολογώ, παρότι μου πέρασε από το μυαλό ότι ίσως να ήθελε να κάνει ένα αστείο. Όμως, δεν ήταν αστείο. Και θα μπορούσε να θεωρηθεί αμελητέο ένα τέτοιο σχόλιο αν δεν εξέφραζε μια γενικότερη νοοτροπία στην οποία αποδίδω τα περισσότερα από τα προβλήματά μας.
Πρόκειται, δηλαδή, για μια ακόμα έκφραση των περίεργων διεργασιών που γίνονται στο μυαλό διαφόρων συμπολιτών μας και που όλο και περισσότερο επιβεβαιώνουν πως μας αξίζουν όσα παθαίνουμε. Όχι μόνο όσα αφορούν στο Κυπριακό, μα όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Από τα πιο απλά και καθημερινά μέχρι τα πιο πολύπλοκα. Διότι είμαστε έτοιμοι να αποδεχόμαστε εξωφρενικά πράματα σε βάρος μας και να μη διεκδικούμε τίποτε καλύτερο απ΄ ό,τι θα μας φέρει η μοίρα. Αλλά δεν αρκεί αυτό, είμαστε και τόσο σίγουροι, ο καθένας ξεχωριστά, πως είμαστε πιο έξυπνοι (ή εξυπνόβλακες) από τους υπόλοιπους, που όποιον τολμήσει να διεκδικήσει κάτι άλλο από αυτό που εμείς θεωρούμε λογικό, σπεύδουμε να τον ειρωνευτούμε και να τον μηδενίσουμε για να συνετιστεί. Να μάθει να μην έχει απαιτήσεις. Ποιος είναι αυτός που θα αντιδράσει όταν εμείς καταπίνουμε τόσα και τόσα και το βουλώνουμε;
Γι΄ αυτό και βλέπουμε γύρω μας τόσα παράδοξα και δεν αντιδρά κανένας. Μάλλον, μας αξίζουν. Είναι ζήτημα νοοτροπίας. Αναδεικνύεται στο Κυπριακό που μας καίει περισσότερο, όπου φτάνει στα όρια της βλακείας, αλλά και στα άλλα δεν πάμε πίσω. Το ίδιο μαζοχιστές, αδιάφοροι ή, απλώς, αλλού ξημερωμένοι.
Εξαφανίζει ο άλλος την Τουρκία από το πρόβλημα, σου λέει ότι η διαρκής λύση επαφίεται στους Κυπρίους, παρουσιάζοντας προς τη διεθνή κοινότητα την πιο παραπλανητική εικόνα για το τι συμβαίνει στην πατρίδα σου, και αντί να αντιδράσεις σε αυτό, αντιδράς στο επί τούτου επικριτικό σχόλιο κάποιου άλλου. Τόσος είναι ο νους σου, προφανώς. Τουλάχιστον, όμως, ζήτα του να σου εξηγήσει πώς διάολο θα πάρουν την απόφαση οι Κύπριοι και θα την εφαρμόσει η Τουρκία. Σε ποιον αιώνα μπορεί να συμβεί αυτό;
Σου λέει ο άλλος, όποια λύση και να συζητήσεις, η Τουρκία δεν φεύγει από την Κύπρο και λες, εντάξει, ρε παιδιά, ας κάνουμε μια πιο χαλαρή ομοσπονδία. Τι σχέση έχει το ένα με το άλλο, δεν έχει σημασία. Εσύ το βιολί σου. Έρχεται ο άλλος από τα σαλόνια του Παρισιού και σου λέει, έλα να σου φτιάξω ένα γλωσσάριο για να σε κάνω καλύτερο δημοσιογράφο, να σου μάθω πώς θα μιλάς για την κατοχή της πατρίδας σου, και σπεύδεις, μη χάσεις την ευκαιρία. Και μετά, λες, μα γιατί φωνάζουν οι άλλοι, αφού είναι προαιρετικό! Και τι σημασία έχει αν ακόμα και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ το αναφέρει στην έκθεσή του ως μέρος του προβλήματος, σαν να και οι 238 δημοσιογράφοι που αντέδρασαν σε αυτή τη χυδαιότητα είναι μια ακραία μειοψηφία που δεν θέλει λύση. Σου λέει ο άλλος «δεν επιθυμούν να πολεμήσουν με κανέναν, αλλά να μοιραστούν τον φυσικό πλούτο με ακεραιότητα» (Τσαβούσογλου) και λες, ε, είναι λογικό να προασπίζεται τα συμφέροντα της χώρας του… Ούτε που σου περνά από το μυαλό ότι ο πλούτος που θέλει να μοιραστεί είναι ο πλούτος της πατρίδας σου, όχι της δικής του. Αυτός είσαι, φίλε μου. Δυστυχώς. Καρπαζοσυλλέκτης με περικεφαλαία.
aristosm@phileleftheros.com
ΠΗΓΗ:http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/597617/koita-pos-deichnei-ton-noy-toy-enas-teleios-karpazosyllektis
