του Ανδρέα Χριστούδη
14 Οκτ 2016
Εξ αφορμής των προκλητικών δηλώσεων του Ισλαμιστή Ταγίπ Ερντογάν, Προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας, ο οποίος ούτε λίγο, ούτε πολύ τόλμησε θρασύτατα να ζητά αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης, μιας από τις πιο ισχυρές Διεθνείς Συμφωνίες και μέρος του Διεθνούς Δικαίου, θωρήσαμε καλό να αναφερθούμε σ’ αυτή, διότι αφορά τα δύο ελληνικά νησιά, την Ίμβρο και Τένεδο.
Τη Συνθήκη αυτή ο νεοσουλτάνος Ερντογάν τη θεωρεί ότι αδικεί την Τουρκία και πρέπει να αναθεωρηθεί, διότι αποτελεί γεωγραφική προέκταση της Μικράς Ασίας. Αν, τώρα, τα δυο αυτά νησιά, η Ίμβρος και Τένεδος, κατοικούνται από αρχαιοτάτων χρόνων εξ ολοκλήρου από Έλληνες, για τον τζιχαντιστή Πρόεδρο της Τουρκίας δεν έχει καμία σημασία. Αυτός τα θέλει για να ικανοποιήσει τον επεκτατικό του οίστρο και τις τζιχαντιστικές του φιλοδοξίες.
Η Ίμβρος και η Τένεδος τού δείχνουν τον δρόμο. Πώς, δηλαδή, αυτά τα δύο ελληνικότατα νησιά, κατοικούμενα μόνο από Έλληνες, σήμερα να είναι γεμάτα από χιλιάδες Τούρκους. Και εις μεν την Ίμβρο να ζουν, σήμερα, μόνο 150 γέροι Έλληνες που θέλουν να πεθάνουν στον τόπο τους, εις δε την Τένεδο μόλις 10 ψυχές! Γι’ αυτό γράφεται το παρόν άρθρο για προβληματισμό.
Προτού, όμως, προχωρήσουμε θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον Τούρκο Πρόεδρο για την αναφορά του στη Συνθήκη της Λωζάννης. Γιατί; Διότι αυτό δείχνει πόσο η Τουρκία σέβεται κι αυτές ακόμη τις ισχυρές Διεθνείς Συμφωνίες. Και ο κάθε σκεπτόμενος Έλλην διερωτάται:
Εάν η Τουρκία τολμά να ζητά κατάργηση της ισχυρής αυτής διεθνούς συμφωνίας, η οποία αποτελεί μέρος του Διεθνούς Δικαίου, σκεφτείτε τι μπορεί να συμβεί με μιαν αδύνατη συμφωνία Κύπρου-Τουρκίας. Το Κυπριακό δεν είναι δικοινοτικό, δεν λύεται με μια καλή συμφωνία, με μια βιώσιμη λύση. Είναι Εθνικό. Άπτεται της σωτηρίας αυτού του τόπου.
Πώς, δηλαδή, να σωθεί από την πλήρη τουρκοποίησή του. Να μην επαναληφθούν τα ίδια με τα νησιά της Ίμβρου και της Τενέδου, για τα οποία ερχόμαστε αμέσως να πούμε πώς και υπό ποίες φρικιαστικές συνθήκες πέτυχαν ο Τούρκοι τον βίαιο εκτουρκισμό τους. Η Ίμβρος και η Τένεδος, παρά τη μακραίωνη ελληνική παρουσία σ’ αυτά, πέρασαν με τη Διεθνή Συνθήκη της Λωζάννης (1923) στην Τουρκία, τους δόθηκε όμως τοπική αυτονομία.
Αλλά, δεν είχε καν προλάβει να στεγνώσει το μελάνι από την υπογραφή της Συνθήκης αυτής, όταν οι Τούρκοι, που ουδεμία συμφωνία σέβονται και τηρούν, άρχισαν να παραβιάζουν όλες τις διατάξεις της.
Μέχρι τη δεκαετία του 1960 ο πληθυσμός της Ίμβρου ήταν αμιγώς ελληνικός, με μόνη εξαίρεση τον «Καϊμακάκη» (Τούρκο Γενικό Διοικητή), την αστυνομία και τους κρατικούς υπαλλήλους, που ήσαν οι μόνοι Τούρκοι διαβιούντες στην Ίμβρο.
Το 1963, εξ αιτίας του Κυπριακού και της ελληνοτουρκικής διενέξεως, είχαν προκαλέσει σοβαρά επακόλουθα σε βάρος του Ελληνισμού.
Όπως δε πολύ χαρακτηριστικά συνοψίζει σε πολυσέλιδη έκθεσή του ο τότε Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Κωνσταντινούπολη Ν. Καρανδρέας, τα μέτρα εκφοβισμού εις βάρος των καθ’ όλα «φιλήσυχων Ιμβρίων» οφείλοντο στο γεγονός ότι «οι Τούρκοι, αντιλαμβανόμενοι ότι η φορά των πραγμάτων θα αγάγει μοιραίως εις ελληνικάς συνδιαλέξεις επί του Κυπριακού, σπεύδουν να μας αποστερήσουν του πραγματικού όπλου, όπερ θα απετέλει εις χείρας ημών μια υπό Ελλήνων αμιγώς κατοικουμένη Ίμβρο και Τένεδο».
Το στοιχείο αυτό οι Τούρκοι δεν το βλέπουν με καλό μάτι. Γι’ αυτό βάζουν μπροστά σχέδια για απογύμνωση των νησιών από τον γηγενή πληθυσμό τους, που ήταν αμιγώς ελληνικός.
Για την υλοποίηση των σχεδίων τους οι Τούρκοι χρησιμοποιούν κάθε μέσον ακόμη και ανηλεείς ξυλοδαρμούς των κατοίκων χωρίς εξαίρεση, ούτε και αυτών των μαθητών και μαθητριών μέσα στα ίδια τους τα σχολεία από έκτακτες αστυνομικές και παραστρατιωτικές δυνάμεις, που έφθασαν στα νησιά γι’ αυτόν τον σκοπό από την απέναντι ακτή, θυμίζοντας ακριβώς την ίδια πρακτική, που είχαν εφαρμόσει οι τουρκικές Αρχές και στα γεγονότα του Σεπτεμβρίου του 1955 στην Κωνσταντινούπολη και στη Σμύρνη, διά της μεταφοράς εξαγριωμένων και εξαθλιωμένων κατοίκων της Ανατολής. Αυτοί επί τρεις μέρες κατέστρεφαν και έκαιγαν καθετί το ελληνικό: περιουσίες, επιχειρήσεις, καταστήματα, εκκλησίες, ακόμη και νεκροταφεία.
Οι Τούρκοι, λοιπόν, επί το προσφιλέστατόν τους έργον για την καταστροφή των μαρτυρικών ελληνικότατων νήσων Ίμβρου και Τενέδου. Κυνηγούσαν με σατανική μανία την ευκαιρία. Και τη βρήκαν.
Ο Απρίλιος του 1965 δείχνει πόσο προμελετημένα ήσαν τα γεγονότα. Η πιο θλιβερή σελίδα εις βάρος της πολύπαθης Ίμβρου και να τι ακριβώς συνέβη.
«Οι κάτοικοι του Σχοινουδίου, του μεγαλυτέρου χωριού της Ίμβρου, 6000 περίπου κατοίκους, ακολουθούντες τα πατροπαράδοτα ήθη και έθιμα, όπως κάθε χρόνο, απεφάσισαν να συνεχίσουν τις οικογενειακές τους παραδοσιακές συγκεντρώσει και συνεστιάσεις της Τυρινής και την επόμενη Καθαράν Δευτέρα.
Προς τούτο συγκεντρώθηκαν στο καφενείο του χωριού. Εις την οικογενειακήν αυτή συγκέντρωση ζήτησαν να μετάσχουν και Τούρκοι, πράγμα, βέβαια, που οι συνεστιαζόμενοι αρνήθηκαν, δηλώνοντας ότι επρόκειτο περί οικογενειακής συγκεντρώσεως. Πού, όμως, οι βάρβαροι Τούρκοι να δεχθούν και να σεβαστούν μια συνεστίασιν οικογενειακή; Και όταν άρχισεν ο χορός, ζήτησαν οι ‘πολιτισμένοι’ διά της βίας με τρόπο προκλητικό να χορέψουν και αυτοί με τις Ελληνίδες νέες, πράγμα που αρνήθησαν.
Επακολούθησε, τότε, ξυλοδαρμός μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων, έσβησαν εν τω μεταξύ τα φώτα, δημιουργήθηκε πανικός κι έτσι βρήκαν την ευκαιρία οι Τούρκοι και διέφυγαν. Πήγαν στην χωροφυλακή και μετέδωσαν τα γεγονότα στασιαστικά. Αυτό προκάλεσε την αποστολή στρατού κι έτσι την επαύριον, Καθαράν Δευτέρα, στρατός από 100 περίπου άνδρες με εφ’ όπλου λόγχη, έσπευσεν εις το Σχοινούδι, κατέλαβε το χωριό και επεδόθηκε στον δαρμό κάθε Έλληνα τον οποίο συναντούσαν στον δρόμο ή στα καφενεία. Άνδρες, γυναίκες, νέοι, γέροντες εδάρησαν ανηλεώς…».
Την επαύριον το Σχοινούδι γέμισε με προκηρύξεις, που έγραφαν: «Άμα ξανακούσουμε ελληνιστί εκπομπή θα σας ανατινάξουμε με δυναμίτη. Πηγαίνετε στην Ελλάδα, σκύλλοι, Ρωμιοί».
«Προσέξετε, λίαν προσεχώς θα αρχίσει η συμφορά σας. Φύγετε από την χώραν αυτή. Φθάνει. Σας βαρεθήκαμε. Σύντομα θα πάτε εκεί που αγαπάτε και δεν θα επιστρέψετε ποτέ, σκύλλοι, αχάριστοι…».
Έτσι, άρχισε η καταστροφή της πολύπαθης Ίμβρου και της Τενέδου και ο ξεριζωμός των Ελλήνων κατοίκων τους, βάσει «ενός αριστοτεχνικού σχεδίου μεγάλης σατανικής εφευρετικότητος», στην εφαρμογή του οποίου «ωχριούν οι μεσαιωνικοί βανδαλισμοί».
Όλα τα κακοποιά και εγκληματικά στοιχεία εστέλλοντο σ’ αυτά τα δύο νησιά. Τα κτήματά τους τούς τα έπαιρναν με τη μέθοδο της απαλλοτρίωσης από το Υπουργείο Δικαιοσύνης έναντι πολύ ευτελούς αποζημιώσεως, για ν’ αναγκαστούν οι Έλληνες κάτοικοι να εγκαταλείψουν τα δύο νησιά.
Για μια πλήρη σφαιρική εικόνα, που υπέστησαν τα δύο αυτά νησιά από τη σατανική μανία καταστροφής από τους βαρβάρους Ασιάτες, αναφέρουμε τους εξής αριθμούς από τους εναπομείναντες Έλληνες κατοίκους τους. Αρχικά ο πληθυσμός της Ίμβρου ήταν 10-12 χιλιάδες.
- Το 1960 5.487 Έλληνες και 289 Τούρκοι (κρατικοί υπάλληλοι)
- Το 1970 2.571 Έλληνες και 4.002 Τούρκοι
- Το 1985 472 Έλληνες και 7.138 Τούρκοι
- Το 1990 300 Έλληνες και 7.200 Τούρκοι
- Το 2000 202 Έλληνες και 8.000 Τούρκοι
- Το 2008 170 Έλληνες και 10.000 Τούρκοι
- Εις δε την Τένεδο, σήμερα, μόλις έχει 10 Έλληνες!
Για να έχουμε μια πλήρη και ολοκληρωτική εικόνα της βαρβαρότητος των Τούρκων και του άσπονδου μίσους των κατά των Ελλήνων, θα πρέπει να πούμε και δύο λόγια για τα ατιμώρητα εγκλήματα κατά του ποντιακού Ελληνισμού και κυρίως τα εγκλήματα του 1955 στην Κωνσταντινούπολη και Σμύρνη, όπου βίασαν, βασάνισαν και κατέσφαξαν.
Μέσα στην Κωνσταντινούπολη, μέσα σε 9 ώρες:
*4.340 καταστήματα λεηλατήθηκαν, καταστράφηκαν
*3.500 σπίτια λεηλατήθηκαν, καταστράφηκαν
*41 σχολεία λεηλατήθηκαν, καταστράφηκαν
*8 γραφεία εφημερίδων λεηλατήθηκαν, καταστράφηκαν
*2 νεκροταφεία λεηλατήθηκαν, καταστράφηκαν
Τα προμελετημένα σχέδια της νεοτουρκικής και κεμαλικής Τουρκίας κατάφεραν την τελειωτική Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού και το ξερίζωμά του, ως και αυτής της Σμύρνης. Η Κωνσταντινούπολις αριθμούσε 110.000 Έλληνες κατοίκους, ενώ σήμερα μόλις 1.500 ψυχές!
Σφαγές, λοιπόν, κρεμάλες, διωγμούς και εκτελέσεις, φυλακές, βασανιστήρια, λεηλασίες και βιασμοί ήταν η τακτική των νεοτούρκων, για να απαλλαγούν κυρίως από τους ελληνικούς πληθυσμούς και τις χριστιανικές μειονότητες! Και το πέτυχαν.
Έπειτα από όλα αυτά που έχουμε αναφέρει, πώς δηλαδή η Τουρκία τουρκοποίησε πλήρως τα δύο αυτά ελληνικότατα νησιά, είναι κάτι που πρέπει να απασχολήσει σοβαρά την πολιτική μας ηγεσία.
Το θέμα, λοιπόν, της Κύπρου δεν είναι να βρεθεί μια «καλή λύση», αλλά να αποτραπεί ο κίνδυνος να «ιμβροποιηθεί» η Κύπρος και τελικά να εκτουρκισθεί, όπως την Ίμβρο και Τένεδο. Πάγιος, άλλωστε, στόχος του ακόρεστου τουρκικού επεκτατισμού είναι η πλήρης κατάληψη και εκτουρκισμός της Κύπρου! Ποιος θα την εμποδίσει να γεμίσει την Κύπρο με εποίκους μετά τη λύση;
Μήπως θα τους είναι δύσκολο να δημιουργήσουν κανένα «Σχοινούδι» και με τον τρόπο αυτό να καταλάβουν και να θέσουν υπό τον πλήρη έλεγχό τους όλη την Κύπρο; Μήπως οι φιλότουρκες Αμερική και Αγγλία, ή τα φιλοτουρκικά Ευρωπαϊκά Κράτη; Άραγε, μια κακή λύση είναι καλύτερη από τη μη λύση προς το παρόν; Ας μη βιαζόμεθα. Ας περιμένουμε ακόμη λίγο. Ας μην ξεχνούμε ότι η Κύπρος είναι και νήσος των Αγίων. Άλλωστε, όλα τα προφητικά κείμενα μιλούν για μια Τουρκία εκλιπούσα.
Αυτό το τόνιζε και ο Άγιος Παΐσιος.
Πηγή: http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/370701/imvros-kai-tenedos
